Een groot déjà vu-gevoel bekroop mij toen ik in
verschillende (buitenlandse) media las over een nieuw asiel- en migratiedebat
dat er in Duitsland zit aan te komen. Voor zover al van een écht debat sprake
zal zijn, want elke democratische poging om de asielwetgeving te verstrengen,
wordt door de Duitse multicul-lobby met allerlei “racisme”-verwijten onmogelijk
gemaakt. Een zakelijke discussie wordt met andere woorden ook daar praktisch
onmogelijk gemaakt.
De feiten? Sinds de zomermaanden is er in Duitsland sprake
van een forse stijging van het aantal asielaanvragen vanuit Servië en
Macedonië. Bijna uitsluitend zigeuners komen met ganse families én visavrij het
land binnen en vragen asiel aan. Met 2.435 asielaanvragen maken burgers van die
twee Oost-Europese landen ongeveer 36% van alle aanvragen uit in de maand
september. In augustus 2011 waren er dat nog 170 en in januari 2010 zelfs maar
78.
Aan deze ernstige stijging ligt naar alle waarschijnlijkheid
een oordeel van het Duitse Bundesverfassungsgericht aan de oorsprong, dat op 18
juli besliste asielaanvragen voortaan te behandelen als autochtone ontvangers
van sociale bijstand, zeg maar: gelijk te stellen. Een boodschap die blijkbaar
in de romagetto’s in de Balkan zeer snel in concrete actie werd omgezet.
Als er een zaak duidelijk is, dan wel dit: het gaat dus niet
om mensen die onder politieke vervolging gebukt gaan, maar wel om pure
economische vluchtelingen. Want de berichten uit gemeenten en steden die
geconfronteerd worden met overvolle opvangcentra, met broeihaarden van geweld,
criminaliteit en drugshandel, worden ook talrijker. Om nog maar te zwijgen van
de sociale en financiële belasting van de Duitse gemeenten en steden.
Heeft u ook dat déjà vu-gevoel? En dan vraag ik mij af: wie
zal de dupe worden van die verschillende migratiegolven?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten