De linkse krant De Morgen kondigde onlangs aan dat zij het
woord ‘allochtoon’ niet meer in de mond zal nemen en het woord ook niet meer
zal afdrukken. De krant werd prompt gevolgd door de regering Di Rupo – wat de
liberale medestanders à la MR en Open VLD zeker véél plezier zal doen. Het
cultureel-politiek-intellectuele bovenlaagje voelt al langer dan vandaag aan
dat de multiculturele mayonaise niet pakt en steekt het tandje bij. Op 21
september riep ook minister van Binnenlandse Zaken, Joëlle Milquet, op om het
woord ‘allochtoon’ niet meer te gebruiken.
Het statement van links doet mij terugdenken aan de jaren 80
van de vorige eeuw toen het woordje ‘gastarbeider’ te beladen klonk. Had het
teveel verwijzingen naar het tijdelijke karakter van de aanwezigheid van
(vooral Italiaanse, Spaanse en later Turkse) buitenlandse arbeiders op ons
grondgebied? Voor Lanoye, zowat de opperpriester in het ganse gebeuren, de kers
op de taart zeg maar, voor schrijver Lanoye betekende allochtoon zoveel als
“makak”. En voortaan gebruikt de politiek-correcte kaste in dit land dus “Belg
met Marokkaanse wortels”. Tot ook dat weer als “makak” zal klinken zeker.
Een ding is zeker: de Newspeak, het politiek-correct
taalgebruik van de totalitaire maatschappij, door Georg Orwell in zijn
beklemmende roman “1984” zo treffend beschreven, rukt verder op. Elke dag
sterft de vrijheid een stukje. Identiteit als begrip is de vijand van alle
politieke-correcte legioenen, van links tot (liberaal-) rechts. En het was –
meen ik toch – SP.A-coryfee Termont die ooit zei dat hij het ten zeerste
betreurde dat de socialistische beweging in Vlaanderen twee keer de historische
boot miste: die van de Vlaamse Beweging en die van de (kritiek op de) multiculturele
samenleving.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten