POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





dinsdag 9 oktober 2012

EU past zich aan aan de islam


Het filmpje ‘The Innocence of Muslims’ heeft hoge golven geslagen. Overal kwamen moslims (soms gewelddadig) op straat, een Amerikaanse ambassadeur en verschillende personeelsleden van de ambassade kwam om het leven, en in verschillende Arabische, Afrikaanse en zelfs Europese steden deden zich ernstige rellen voor.
Was het filmpje een provocatie? En wat als het dat was? Feit is dat het Westen, en de Europese Unie op kop, zich berouwvol op de borst klopten, alsof zij allemaal een collectieve schuld op zich hadden geladen. Europees parlementsvoorzitter Martin Schulz – geflankeerd door twee traditioneel uitgedoste Arabieren – ging hierin zéér ver, en de Nederlandse krant De Volkskrant berichtte hierover: Hij zei “dat alle aanwezigen het eens zijn over de noodzaak van veroordeling van de blasfemische en vernederende anti-islamfilm. Hij zei dat hij persoonlijk de inhoud én de verspreiding veroordeelt. En dat westerse en islamitische waarden elkaar niet uitsluiten en gecombineerd moeten worden voor een vredige toekomst”.  Hij zei bijvoorbeeld letterlijk: “Wij moeten een manier vinden om een maximum van onze burgers te overtuigen andere opinies en religies te respecteren en tolereren”.
De reactie van De Volkskrant willen we u niet onthouden, want ze getuigt van veel moed: “Hij faalde uit te leggen dat in het gelaagde cultuurlandschap van Europa blasfemie en belediging relatieve begrippen zijn. En dat moeten blijven, wil je van tolerantie kunnen reppen zoals hij, o ironie, zelf doet. Hij faalde te zeggen waar het op staat: dat alle onsmakelijke meningen en cultuuruitingen in onze wereld permanent gewogen worden in een vrije botsing van meningen. Dat dit het cruciale verschil is tussen vrije landen en dictaturen. Dat het verschil moet blijven. Omdat deze vrijheid, hoe onvolmaakt ook, het hoogst haalbare is.  Schulz faalde te erkennen dat dit een groter goed is dan de ‘vrede’ die hij belooft door zijn mix van niet nader omschreven ‘islamitische’ en ‘westerse’ waarden. In dat laatste faalde hij nog het meest: in plaats van de taboes waar de zeloten om vroeger af te wijzen, beloofde hij Europa tot dezelfde naargeestigheid te bekeren”.

Geen opmerkingen: