CD&V, en bij uitbreiding alle systeempartijen, krabt
zich de haren uit het hoofd. Het lijkt wel alsof het langdurig aan de macht
zijn en blijven van bepaalde politieke partijen hun geloofwaardigheid volledig
onderuit haalt. Het lijkt soms alsof een of andere natuurwet ervoor zorgt dat
elke politieke partij, die te lang aan de macht is, uiteindelijk in elkaar
stuikt en de prijs betaalt.
CD&V is zeker niet de enige politieke partij met dat
probleem. Kijk naar de sp.a, jarenlang goed voor percentages boven de 20%, kijk
naar Open VLD. Maar toch: CD&V. Misschien moet men er inderdaad wel eens de
hand in eigen boezem durven steken en bepaalde “fenomenen” in de rand van de
partij aanpakken.
Neem nu Europees parlementslid en voormalig Belgisch Eerste
Minister Jean-Luc Dehaene. Ooit één van de opkomende sterren bij het ACV, jong
aanstormend Vlaams talent. Geen bevlogen prater, geen dure woorden, maar een
doener, iemand die het voor de gewone mens ging doen.
Ondertussen zijn het woorden in de wind gebleken. Eén dag is
alvast te kort om alle mandaten op te sommen – onbetaalde maar ook heel wat
betaalde – waar deze vriend van de gewone man ondertussen mee is begiftigd. En
hoewel leden van het Europees parlement deontologisch verplicht zijn te
vertellen welk financieel belang ze in het gewone leven al hebben, vertikte
deze vriend van de gewone man het steeds. Deze week kreeg men Dehaene dan toch
zover: 77.000 aandelenopties bij brouwer AB Inbev. De totale marktwaarde
vandaag: 5,3 miljoen euro. Als hij vandaag zou verkopen, bedraagt zijn winst
hierop 3,2 miljoen euro, en betaalt hij hierop amper 2,58% belasting.
Voor alle duidelijkheid: het gaat om bedragen in euro, niet
in Belgische frank.
Misschien moet de CD&V zich toch eens afvragen waar de
belangen van de gewone, kleine Vlaamse man en vrouw in dit alles zitten?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten