POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





vrijdag 29 juni 2012

Alle samenlevingsvormen gelijkwaardig?


Ongetwijfeld kent u de uitingen van het Europees cultuurrelativisme, waarbij alle culturele samenlevingsvormen noodzakelijkerwijze ‘gelijkwaardig’ moeten zijn. Want discriminatie is met name uit den boze. En dan moeten ze wel allemaal gelijkwaardig zijn. Het geluk van de kinderen, het succes van kinderen, het mentale evenwicht: het zou allemaal even goed kunnen in eenoudergezinnen, in nieuw samengestelde gezinnen, enzovoort.
Nu wil ik de inspanningen van die moeders – of vaders – die noodgedwongen hun kind of kinderen alleen moeten opvoeden, zeker niet belachelijk maken, zeker niet verminderen. Wel integendeel. Maar men kan aan de andere kant toch niet ontkennen dat een aantal maatschappelijke instellingen, zoals het gezin, al enkele decennia onder enorme druk zijn komen te staan. Men kan ook niet ontkennen dat het aantal maatschappij-ontwrichtende fenomenen gestegen is: jongerengeweld, criminaliteit, druggebruik, toegenomen medicatie. En ik weet wel: de stress van de moderne consumptiemaatschappij…maar als enige oorzaak is dit wel wat mager.
Men staat nog in het begin van het onderzoek naar de gevolgen van echtscheiding op kinderen. Feit is in elk geval dat in Amerika, in de jaren vijftig van de vorige eeuw, 80% van de kinderen in een familie opgroeide, waar de biologische ouders met elkaar waren getrouwd. In 1980 was dit percentage al gedaald tot 50%. Meer kinderen brengen verschillende jaren door in een eenoudergezin dan kinderen thuis wonen bij de beide ouders.
Uit studies blijkt in elk geval wel al dat kinderen uit gebroken relaties het minder goed doen op verschillende niveaus. Die kinderen lopen in de VS 6 keer meer kans om in armoede te moeten leven. De kans is ook groter dan ze arm zullen blijven. Een onderzoek van het National Center for Health  Statistics leerde bijvoorbeeld dat kinderen uit eenoudergezinnen twee tot drie keer meer kans hebben op emotionele en/of gedragsproblemen. Ze stoppen ook meer dan andere kinderen uit het onderwijs zonder diploma.
We kunnen uren doorgaan, en het zou nuttig zijn dat ook in België hierover eens nuttig cijferonderzoek zou gebeuren. Maar iedereen voelt aan zijn water dat een gewoon gezin natuurlijk te verkiezen valt boven de andere gezinsvormen – hoe noodzakelijk sommige ingrepen ook zijn om de fysieke integriteit van kind en moeder bijvoorbeeld te beschermen tegen een agressieve vader – en in die zin is niet elke samenlevingsvorm gelijkwaardig aan de andere. 

Geen opmerkingen: