Het eiland Malta is de jongste jaren steeds vaker het toneel
van grote migratiegolven waar het met amper 400.000 autochtone bewoners zwaar
onder te lijden heeft. Het land is klein, is dichtbevolkt, en de nieuwkomers
worden door de Maltese bevolking steeds vaker als bedreiging gezien. Water,
arbeidsplaatsen en woningen: het komt allemaal onder druk te staan.
Malta trad in 2004 toe tot de Europese Unie. Sinds die tijd
werd het land steeds vaker door Afrikaanse vluchtelingen opgezocht, want het
ligt zeer strategisch tussen Afrika (de kusten van Tunesië en Libië) en Italië
in. Honderden kwamen via Libië, en ondertussen leven meer dan 15.000 ergens op
het eiland. En hoewel de Afrikanen niet agressief zijn, komen er steeds meer en
wordt het eiland stilaan ook overspoeld door drugshandel en huisbreuk.
In het Duits-konservatieve weekblad Junge Freiheit wordt een
kelner uit de hoofdstad Valetta aan het woord gelaten: “Als er niet snel iets
gebeurt, is het met de welstand in Malta voorbij. De nieuwkomers zijn niet agressief,
maar ze hebben geen geld en dan is de verleiding om toeristen te beroven, zeer
groot. Vooral gevaarlijk is het aan de stranden, daar moet men werkelijk
oppassen”.
Wat de bevolking ook ergert, zijn de open centra, waar de
vluchtelingen – er zijn slechts heel weinig echte asielzoekers, de meeste zijn
economische gelukzoekers – vrij in en uit kunnen. De omstandigheden in de
kampen worden door Malta bewust zeer rudimentair gehouden, in de hoop zo
nieuwkomers tegen te houden.
Met de val van de Libische dictator Khadafi heeft zich een
vluchtelingenstroom in gang gezet, waar het einde nog niet in zicht is. Het
doel is Europa, en de geliefkoosde ingangen zijn ondertussen gekend:
Griekenland-Turkije, Lampedusa, Spanje, en Malta. Frontex, een soort Europese
grenspolitie, blijkt onmachtig te zijn om de stroom tegen te houden. Nog maar
twee weken geleden werd de Maltese minister van Binnenlandse Zaken gedwongen om
ontslag te nemen, nadat nog maar eens honderden Afrikaanse vluchtelingen erin
geslaagd waren het land binnen te komen. De oppositie bracht de minister ten
val, nadat ze hem beschuldigde geen daadkrachtig beleid ter zake te voeren.
Overal gaan stemmen op – ook in Malta – om komaf te maken met de Europese Unie,
dat de problemen alleen maar lijkt te verergeren. Schengen ligt onder vuur.
En ze blijven maar komen…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten