Aansluitend op het steekincident, waarbij twee agenten in
Brussel gewond werden, was onze ‘eigen’ televisiezender er als de kippen bij om
het allemaal af te doen als “verspreide, geïsoleerde gevalletjes”. De
VRT-journalist sloot het nieuwsbericht af met een geruststellend: “Bang hoeven
we in Brussel dus niet te zijn”.
Los van deze steekincidenten, zelfs los van de recente
gebeurtenissen rond Belkacem en diens vereniging Sharia4Belgium, moet mij van
het hart dat de berichten die ik de jongste weken vanuit de georganiseerde
islam binnenkrijg, absoluut niet geruststellend zijn. En dan druk ik mij
voorzichtig uit. Hoe moet je als ouder reageren als je verneemt dat een
islamleerkracht in plaats van een ambulance te bellen, koranverzen begon te
reciteren toen een van zijn leerlingen op de speelplaats een epilepsieaanval
kreeg.
Een ‘geïsoleerd geval’? Een zonderling? Verantwoordelijken
van de Scholengroep Brussel hebben er in elk geval genoeg van. Zo verklaarde
een van hen in Het Laatste Nieuws (09.06.2010): “Ik maak mij zorgen over de
nieuwe generatie islamleerkrachten. Die jonge lichting evolueert niet in de
goede richting”.
Zover is het trouwens al gekomen, dat men niet eens meer in
het openbaar durft verklaren wat “niet in de goede richting evolueren” betekent.
Het betekent gewoon dat de nieuwe lichting islamleerkrachten gewoonweg
fundamentalisten zijn. Het gaat om fundamentalisme dat in het openbaar
onderwijs binnensluipt. We zullen het weer niet geweten hebben, zeker?
En de overheid, zult u zich afvragen? Het beleid belooft dat
er meer inspecteurs komen. Bang hoeven
we dus niet te zijn in Brussel, niet voor onszelf en niet voor onze kinderen…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten