POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





woensdag 25 januari 2012

Haatzender RTBF


Vlaanderen wordt voortdurend om de oren geslagen dat het solidair moet blijven met de andere, minder gefortuneerde landsdelen, dat het zich niet eng en bekrompen op zichzelf mag terugplooien en dat het – vooral – respect moet tonen voor andere culturen en andere visies. Vlaanderen is de enige gemeenschap in dit land waar een politieke partij, het Vlaams Blok, veroordeeld werd, u zal zich dit herinneren. Er is dus reden om “Belgische waakzaamheid” aan de dag te leggen, of niet?
Een Vlaamse, gepensioneerde professor moraalfilosofie heeft het Waalse politieke praatprogramma ‘Mise au point’ onderzocht en komt tot de vaststelling – die wij allang hadden gemaakt – dat “de RTBF een haatcampagne voert tegen Vlaanderen” (verslag in Het Nieuwsblad op 19.01.2012). “De Franstalige openbare omroep schildert Vlaanderen voortdurend af als de vijand”. N-VA wordt er bijvoorbeeld neergezet als een gevaarlijke partij die geen akkoord wil, als een extreem-rechtse en separatistische partij. “Je kan je toch niet voorstellen dat hetzelfde gebeurt met Elio Di Rupo in De Zevende Dag”, aldus de professor.
Neen, inderdaad, mevrouw. Maar de haatcampagnes van de Franstaligen tegen alles wat uitgesproken Vlaams is, kende in het verleden ook al een triest hoogtepunt toen het Vlaams Blok uiteindelijk veroordeeld werd – ook op basis van zeer arbitraire argumenten trouwens. Ook toen vonden de Franstaligen aan Vlaamse kant collaborateurs om hand- en spandiensten te leveren.
Voor ons kadert dit allemaal in een groter geheel. België, en vooral de Franstaligen binnen België, hebben veel te verliezen bij een grote mate van Vlaamse onafhankelijkheid. Zij weren zich dus als een kat in het nauw. En dat daarbij zelfs een openbare omroep – betaald inderdaad met het belastinggeld van de Franstaligen – wordt gebruikt? De vergelijking die in Canvas werd gemaakt met ‘Mille Collines’, wat betreft de methode, was dus niet eens zo van de pot gerukt. 

Geen opmerkingen: