Neem nu de Waalse minister-president Demotte in een interview in De Standaard (17.03.2011), die op de vraag of er dan geen staatshervorming nodig is in België: “Jawel. We moeten onze instellingen moderniseren en verbeteren, daarmee ben ik akkoord. Maar we mogen de ontwikkeling van Wallonië en Vlaanderen niet fnuiken. Het is belangrijk dat zij het goed blijven doen in een federaal kader. Ik ben trots op Vlaanderen omdat het één van de leiders is op Europees vlak. Maar het is dankzij de federale structuur dat Vlaanderen zo heeft kunnen groeien en dat Wallonië nu aan een inhaalbeweging bezig is”.
Hallo, leeft men daar soms op een andere planeet. Vlaanderen dankzij de federale structuur groot geworden? Minister-president Demotte heeft blijkbaar nog nooit gehoord van de financiële transfers van Vlaanderen naar Franstalig België – zo’n 12 miljard euro op jaarbasis – die voor een afroming van de welvaart van de Vlamingen zorgen. Iedere Vlaming levert op die manier gemiddeld 2.500 euro per jaar in. Groot geworden dankzij de federale structuur? Maar Demotte hanteert hier natuurlijk het traditionele verwijt: Vlaanderen gedraagt zich als een verwende, egoïstische en rijke puber. Het wil niet solidair meer zijn, want Vlaanderen zit op zijn geld. Foei! Alsof er geen belangrijker dingen in het leven zijn.
Maar zie: opeens, iets verder in het debat, verwisselt minister-president Demotte het geweer van schouder: “(Hij heeft juist gezegd dat hij geen schrik heeft van nieuwe bevoegdheden) Maar we moeten oppassen dat die niet al onze middelen opvreten die wij in het Marshallplan nodig hebben voor innovatie”.
Ik weet niet wat de N-VA ervan vindt, maar als ik de “enorme stappen” zie, die de PS sinds de verkiezingen van 2010 in de richting van Vlaanderen heeft gezet – Di Rupo had tot in den treure herhaald dat hij ons “a compris” – dan zou ik het ongeveer toch wel beginnen weten, denk ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten