Enkele berichten die het Belgische establishment niet aangenaam in de oren zullen klinken, maar die toch moeten gemeld worden. De ACW-bank, Dexia momenteel, trok in de loop van de jaren de meeste rommelkredieten aan van alle Beneluxbanken. Dexia is “goed” voor 111 miljard euro aan rommelkredieten, ING-groep 78 miljard euro en de KBC slechts 16 miljard euro – waarmee u onmiddellijk de weerzin begrijpt van bepaalde Franstalige politici om deze Vlaamse bank te redden (De Standaard, 28.01.2009).
Tweede bericht: Volgens nieuwe prognoses van het Planbureau zou het tekort van de begroting dit jaar oplopen tot niet minder dan 10 miljard euro, een tekort van 3% van het bbp, en dus een absoluut record (Het Belang van Limburg, 29.01.2009). Volgend jaar zou het nog erger kunnen zijn.
Van de Europese Commissie krijgt België dan weer een slecht rapport (De Morgen, 29.01.2009). “De sociaal-economische modernisering verloopt in ons land veel te traag, de fiscale druk op arbeid blijft te hoog, de overheidsfinanciën zijn nog niet gezond, er is geen vrije elektriciteits- en gasmarkt en de activiteitsgraad ligt veel te laag”. De Commissie vergeleek de 27 lidstaten op het vlak van verschillende prestaties. De oorzaak van de slechte cijfers van België? Er is geen geïntegreerde aanpak.
Wij zien dagelijks het gebrek aan geïntegreerde aanpak in de verschillende parlementen. Er is gewoon geen aanpak. “De grote golf moet nog komen. Dan zullen Wallonië en Brussel mee klappen krijgen. Brussel dreigt als financieel centrum de prijs te betalen voor de kredietcrisis. Wallonië zit toch nog met heel veel oude economie. Die zou het wel eens heel zwaar te verduren kunnen krijgen”, aldus professor Luc Sels in De Tijd (22.01.2009).
Vlaanderen zal het moeilijk krijgen, maar in de Belgische dwangbuis zal Vlaanderen het nog veel moeilijker krijgen. Is dat de toekomst die we aan onze kinderen willen nalaten?
