De Vlaamse Vereniging van Behandelingscentra Verslaafdenzorg (VVBV) heeft zijn statistieken sinds 1988 gebundeld in één rapport. Opvallende conclusie is dat vooral het aantal probleemgebruikers van cannabis in de lift zit. De voorbije 5 jaar is het aantal mensen dat zich moet laten behandelen, met bijna de helft toegenomen. “De zware probleemgevallen roken van ’s morgens tot ’s avonds joints. Meestal gaat het om wat oudere mensen die al jaar en dag gebruiken. Cannabis is dus zeker een erg verslavend product”, aldus een woordvoerder van de vereniging.
Tezelfdertijd interpelleerde collega Koen Bultinck (Vlaams Belang Diksmuide) minister Onkelinx over het onderzoek van de Vereniging voor Alcohol- en andere Drugproblemen (VAD) naar het druggebruik in het uitgaansleven.
Uit het antwoord blijkt niet alleen dat het alcohol- en cannabisgebruik opnieuw gestegen zijn, maar dat nieuwe partydrugs en vooral cocaïne aan een steile opmars bezig zijn. Cocaïne is de derde meest gebruikte drug blijkt: het gebruik stijgt van 11,3% en 12,3% in 2003 en 2005 naar een spectaculaire 17,1% in 2007!
Het Vlaams Belang is verontrust maar tegelijk niet verrast door de cijfers die aantonen dat wat enerzijds cannabis betreft het taboe is verdwenen door het gevoerde gedoogbeleid en dat wat de partydrugs en cocaïne betreft er nood is aan bijkomende en zeer duidelijke ontradingscampagnes.
Bij die preventiecampagnes moet niet enkel expliciet gewezen worden op de gezondheidsrisico’s en de verslavende effecten van drugs, maar moet ook de rauwe kant van drughandel in beeld worden gebracht. Justitie mag wat dat betreft niet achterblijven en moet dealers aanpakken met hoge boetes, celstraffen en inbeslagneming van het misdaadgeld. Het geld moet geherinvesteerd worden in de strijd tegen drugs.
Men kan natuurlijk het Vlaams Belang proberen in de repressiehoekje te duwen, maar steeds opnieuw blijkt dat onze vertegenwoordigers op alle mogelijke niveaus aandringen op een evenwichtig en correct beleid dat natuurlijk oog heeft voor het repressieve, maar niet zonder omkaderd te zijn in een sterk ontradend en preventief beleid. “Men” heeft het niet graag…
