Toen ik jong was – toen de dieren nog spraken met andere
woorden – werd ons geleerd dat een gezonde mens maar kon bestaan in een gezonde
omgeving. Natuurlijk moet je zelf zo gezond mogelijk leven, maar ook een
aangename, groene omgeving is een absolute voorwaarde om gezond door het leven
te gaan. Een conservatieve levenshouding kan niet anders zijn dan een
ecologisch verantwoorde houding, wij zijn niet de eersten – en wij zullen niet
de laatsten zijn – om dat te stellen.
Daarom is het intriest te moeten vernemen dat het niet goed
gaat met de Vlaamse bossen en dat de ontbossing van ons land – waar we al niet
bijzonder veel natuur hebben – verder aanhoudt. “Vorig jaar verdween er netto
59 hectare bos, terwijl er eind dit jaar 10.000 hectare had moeten bijkomen”,
aldus een verslag in De Standaard van de resultaten van de Bosbarometer.
In het Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen werd er
afgesproken tegen 2007 niet minder dan 10.000 hectare extra ruimte voor bos te
voorzien, waarvan er amper 2.000 werd gerealiseerd. En voor de komende jaren is
er niet veel beterschap op komst: “In 2011 nam de netto bosoppervlakte in
Vlaanderen met 59 hectare af, terwijl er meer dan 1.000 per jaar zouden moeten
bijkomen om de doelstellingen te halen”.
Veel reden voor Vlaamse zelfgenoegzaamheid is er dus niet.
En een gezonde omgeving is nochtans meer dan broodnodig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten