Hoe langer de financiële crisis duurt, hoe meer vragen naar boven komen en hoe moeilijker het wordt begrip te blijven opbrengen voor bepaalde banken en – niet minder belangrijk – voor het overheidsbeleid, of, correcter, voor het ontbreken van een consistent overheidsbeleid.
Zo heeft u ongetwijfeld vragen bij hetgeen gebeurt! Zelf zit ik met volgende vragen, vragen die misschien ook bij u leven? Laat het ons gerust weten. Maar mijn vragen dan:
1. Het zogenaamde Depositobeschermingsfonds beschikt slechts over 900 miljoen euro in kas. Op basis van de oude wettelijke bescherming van 20.000 euro per rekening zouden slechts 45.000 rekeningen beschermd zijn – dat is alles! Op basis van de nieuwe regeling – een voorstel van de SP.A – van 100.000 euro zouden slechts 9.000 rekeningen op een uitbetaling kunnen rekenen. En dan is de Belgische pot al leeg…Bij faillissement wel te verstaan.
2. Tenzij er bijgestort wordt, natuurlijk. Zo meldde een woordvoerder van de overkoepelende organisatie van banken, Febelfin, in Het Laatste Nieuws (09.10.2008) dat “in de veronderstelling dat de financiële reserves toch ontoereikend zouden blijken (…), zullen bijkomende bijdragen opgevraagd worden bij de deelnemers aan het Beschermingsfonds”. Bijkomende middelen zullen dus opgevraagd worden …bij de banken, terwijl het juist diezelfde banken zijn die om middelen schreeuwen.???
3. De zogenaamde Depositowaarborg was tot hier toe alleen geldig voor particulieren. Maar hoe zit dat dan met de bedrijven in ons land? Hoeveel spaarcentjes van zaakvoerders van kleine en middelgrote ondernemingen zitten er niet in het bedrijf en dus bij de banken? Over de bankgarantie voor ondernemingen bestaat toch wel grote onduidelijkheid: bepaalde banken menen dat er géén bankgarantie bestaat, andere banken menen dan weer dat de bankgarantie alleen geldt voor kmo’s met een omzet minder dan 8,8 miljoen euro op jaarbasis en minder dan 50 werknemers in dienst. Onduidelijkheid troef! Tot slot toch even vermelden dat in België ruim 700.000 bedrijven en bedrijfjes actief zijn, het economisch weefsel dus.
4. Een vraag die ook steeds nadrukkelijker in de pers komt: waarom worden Fortis en Dexia op zo’n verschillende manier behandeld? Waarom discriminatie in behandeling van Fortis en Dexia? Natuurlijk, zoals alles in België zit ook hier wel een duidelijk ranzig politiek geurtje aan vast. Een ACW-bank failliet laten gaan terwijl het ACW als het ware in de regering zit…niet verkoopbaar aan de achterban blijkbaar. In bijkomende orde stelt zich de vraag hoe deze regering zal reageren als KBC bijvoorbeeld zou wankelen?
De regering heeft maandenlang geruststellende berichten de wereld ingestuurd, terwijl ze verdomd goed wist dat er van alles aan de hand was. Berichten die nu nog worden verspreid en die écht geruststellend zouden kunnen zijn, dreigen hun effect te verliezen. Wie gelooft deze mensen nog?
