Uit de commentaar van succesauteur, Midden-Oostenexpert en Professor dr. Peter
Scholl-Latour in het conservatieve Duitse weekblad Junge Freiheit: “Een echte
kans op succes voor de opstand in Syrien tegen machthebber Basjar al-Assad zou
er echt niet zijn, als buitenlandse krachten er niet op uit zouden zijn het
regime te val te willen brengen. Tot die coalitie behoort onder andere
Saoedi-Arabië, dat uit religieuze overwegingen het laatste seculiere regime in
het Arabisch-islamitische werelddeel wil vervangen. Tot die coalitie behoort
ook Qatar, als geld- en wapenleverancier, Qatar dus dat ook in Libië al een
fundamentele rol heeft gespeeld. En tot die coalitie behoren ook de VS, voor
wie Syrië de verbinding van Iran naar de Middellandse Zee vormt. De VS willen
op deze manier verhinderen dat Teheran haar relaties met de sjiïtische
Hesbollah in Libanon verder uitbouwt.
Wat komt er, eens Assad zal gevallen zijn? De moslimbroeders
van Syrië zijn een stuk radicaler dan die van Egypte, dat is gekend. Er moet
mee worden gerekend dat de Alawieten, die als religieuze minderheid een
belangrijk aantal hoge functies uitoefenden, het slachtoffer zullen worden van
een bloedbad. Ook de 10 miljoen christenen, die door Assad werden beschermd,
zullen onder enorme druk komen te staan. Het zou hen wel eens kunnen vergaan
zoals de geloofsbroeders in Irak”.
De vraag is dus allang niet meer: voor of tegen Assad, maar
wel: wat nà Assad? Zoals in eerdere uitgaven van de zogenaamde Arabische Lente
– Marokko, Tunesië, Egypte, Libië, enzovoort – heeft Europa ook nu weer géén
antwoord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten