Er is ook goed nieuws dezer dagen: stilaan rijpen de geesten
in Vlaanderen dat het einde van België onvermijdelijk is, en dat Vlaanderen –
wil het nog iets betekenen in de wereld van morgen – dringend fundamentele
keuzes zal moeten maken. Keuzes die ook te maken hebben met het opkuisen van de
Belgische warboel en het inrichten van het eigen Vlaamse huis.
Eén scharniermoment hebben we in elk geval – dankzij de
collaborerende Vlaamse systeempartijen – al laten voorbijgaan: de zogenaamde
communautaire onderhandelingen. Maar fractievoorzitter Gerolf Annemans zag in
de Europese financiële problemen en het mogelijk einde van de euro een nieuw
scharniermoment opduiken. De scheidingslijn tussen de noordelijke euro-landen
en de zuidelijke euro-landen loopt trouwens lijnrecht door het onzalige land
België en wel langsheen de taalgrens.
De voormalige voorzitter van het Bundesverband der Deutschen
Industrie, professor Hans-Olaf Henkel, was vroeger voorstander van de invoering
van de euro, maar beseft nu dat er twee fundamentele vergissingen werden
begaan: “Ten eerste werd de begrotingsdiscipline niet effectief afgedwongen en
komen de huidige pogingen 10 jaar te laat. Ten tweede probeert de muntunie een
culturele kloof tussen Noord- en Zuid-Europese landen te overbruggen.
Zuid-Europese landen waren altijd gewoon te spenderen en te devalueren, terwijl
het Noorden spaarde en investeerde. De euro probeert van de Grieken Duitsers te
maken, maar dat is tot mislukking gedoemd”, aldus de vicevoorzitter van de
fractie van Europese Conservatieven en Hervormers in het Europees Parlement,
Derk Jan Eppink (De Morgen, 01.12.2011).
Belangrijker is wat volgt: “En België? Europa’s
monetair-culturele scheidslijn loopt dwars door België, zij valt in feite samen
met de communautaire grens. Vlaanderen is concurrerend en kan perfect
functioneren in een harde valutazone, maar Wallonië niet. Die kloof wordt nu
gedicht door de Belgische transfereconomie, met een subsidiestroom van noord
naar zuid. Als de eurozone wordt
gesplitst, staat België voor het blok met de keuze van de muntzone”, aldus de
heer Eppink, die hiermee perfect aansluit bij de analyse van onze partij.
“Het mislukken van de euro confronteert België met zichzelf,
juist daarom verkiezen Belgische politici voorlopig de oogkleppen”.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten