POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





donderdag 15 december 2011

Meerderheid is al jaren politieke minderheid


De regering Di Rupo is niet geliefd in Vlaanderen en zal het in de loop van de jaren allicht steeds minder worden. Dat Vlaanderen zijn demografische meerderheid van minstens 60% politiek al lang geleden is kwijtgespeeld, weet u natuurlijk allemaal. De N-VA trok bij de jongste verkiezingen naar de kiezer met de belofte om Vlaanderen haar meerderheid terug te bezorgen en komaf te maken met alarmbelprocedures en andere blokkeringsmechanismen. Zij is hierin niet geslaagd.
De vraag die Bart Sturtewagen in De Standaard van 29.11.2011) wordt dus naar aanleiding van de installatie van de nieuwe regering Di Rupo nog eens luidop herhaald: “Intussen rijst de vraag hoe het verder moet met de in Vlaanderen opgebouwde frustratie over de onmogelijkheid om het Belgisch status-quo te doorbreken. De N-VA blijft meer dan ooit het toevluchtsoord voor de velen die daaronder gebukt gaan (…) De N-VA heeft zich de tanden stukgebeten op de onverzettelijkheid van de PS. Tegen dat onwrikbare apparaat was ze niet opgewassen. Welke conclusie trekt ze daaruit? Steriel scoren vanuit de oppositie? Of zonder dubbelzinnigheid gaan voor het Belgische eindspel? Die vraag kan ze, nu Di Rupo in de steigers staat, niet meer uit de weg gaan”.
Tijd om kleur te bekennen dus. Want ge kunt de mensen niet blijven beloven, er iets aan te doen, en steeds weer met lege handen naar huis komen, toch?


Geen opmerkingen: