(Kort verslag naar aanleiding van een OSCE-opdracht in
Sint-Petersburg van 30 november tot 5 december 2011). Uit de eerste resultaten
van de parlementsverkiezingen blijkt in elk geval dat veel Russen de zittende
premie Vladimir Poetin veel liever arm dan rijk zijn, dat ze verandering
willen. Er waren dan ook aardig wat aanwijzingen dat de partij van de zittende
premier de overduidelijke absolute meerderheid in de Doema zou kunnen
verliezen.
De verkiezingsuitslag zélf slaat iedereen toch met enige
verwondering. Tijdens de stemmingsprocedures
en (vooral) tijdens de telprocedures waren door verschillende
internationale waarnemers inbreuken op de normale gang van zaken vastgesteld.
En ondanks deze massale inbreng van ‘onverklaarbare’ Poetinstemmen werd het een
echte afstraffing voor Poetin en zijn partij, Verenigd Rusland, die ongeveer
15% van haar stemmenaantal moest prijsgeven en uiteindelijk strandde op 49,5%. Een
percentage dat nog steeds recht geeft op een absolute meerderheid aan zetels in
de Russische Doema.
Toch laat het verkiezingsresultaat een zeer wrange nasmaak
na, meen ik. Een wrange nasmaak omdat er toch wel een belangrijk aantal inbreuken
op de normale verkiezingsgang werd vastgesteld. Door mij en door de ongeveer 10
andere groepen Europese parlementairen die in de stad aanwezig waren.
In Rusland bestaat zoiets als ‘mobile voters’, mensen die –
vooral om gezondheidsredenen – niet naar het stembureau kunnen komen. Bij hen
komen vertegenwoordigers van het plaatselijk stembureau langs om de stem op te
nemen. In ons stembureau bijvoorbeeld, in de regio Moskovski in
Sint-Petersburg, was het om 8 u 12 al duidelijk dat er verschrikkelijk veel mobile
voters waren. Pas later, bij het tellen van de stemmen, werd duidelijk waarom:
de vertegenwoordigers van het plaatselijk stembureau werd gevraagd naar een
industriële bakkerij te rijden om er een pak mobiele stemmen te komen opnemen.
Totaal onwettig, omdat mobiel stemmen alléén bedoeld is voor individuele
gevallen, en dat in dit concreet geval ging om de werknemers van die bakkerij
die allemaal collectief (én onder druk van wie) stemden. Onwettig ook, omdat
het een bakkerij betrof die buiten het eigenlijke district lag.
Er waren inbreuken met de AVC’s, een soort volmachten bij
afwezigheid van iemand. Er waren
inbreuken op de geregistreerde kiezerslijsten, want een betrekkelijk aantal
kiezers meldde zich blijkbaar in andere dan hun eigen kiesbureau aan. Met alle
mogelijkheden van fraude. Achteraf werden de geregistreerde kiezerslijsten dan
maar gewoon ‘bijgewerkt’. En cijfers van officiële tellingen – bijvoorbeeld het
aantal kiezers op de geregistreerde lijsten van een bepaald district – werd
niet eens op het officieel protocol ingevuld bij de aanvang van de telling. Wat
eigenlijk evenveel betekent dit officiële cijfer in de loop van de
tellingprocedure nog in alle richtingen kon worden aangepast.
Een aantal internationale waarnemers noemden deze politieke
verkiezingen een farce. Maar ook
bijzonder veel Russen reageerden ontgoocheld. Er valt te verwachten dat deze
ontgoocheling wel eens zou kunnen uitmonden in een groeiende protestbeweging. Want
eigenlijk geloofde niemand dat Vladimir Poetin nog 50% van de stemmen achter
zich zou kunnen krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten