POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





woensdag 25 juni 2008

multicul op de terugweg.

Ook in het buitenland liep (en loopt) links en vooral het zogenaamde kaviaar-links met ferme ideologische oogkleppen op: de multiculturele samenleving was de toekomst. Er was géén ontkomen aan, en onze West-Europese burgers konden zich toch maar beter aan de blijvende migranten aanpassen. Multicul is verrijking. U kent allemaal de boodschappen.


Ondertussen heeft de realiteit de meest realistische onder de linkse politici ingehaald: Helmut Schmidt bijvoorbeeld in Duitsland, gevolgd door niet weinig Scandinavische, Franse, Engelse en andere Europese sociaal-democraten. In ongeveer alle Europese staten bevindt de partijpolitieke sociaal-democratie zich in zware crisis. Ook in Nederland spaarden linkse politici en progressieve commentatoren hun bikkelharde kritiek op het multicul-gezwans niet.

En zie, zelfs bij de Nederlandse sociaal-democraten komt er beweging in de zaak. Naar aanleiding van het partijcongres in Breda “riep partijleider Bos integratie uit tot dé sociale kwestie”, aldus een verslag in NRC-Handelsblad (16.06.2008). Het is uit met het pamperbeleid, het is uit met het gedoogbeleid, het heeft allemaal weinig of niets bijgedragen tot een versterking van de samenleving, wel integendeel: de schade die het progressieve pamperbeleid op alle mogelijke terreinen heeft aangericht, is bijna niet te meten.

In de besprekingen in het congres liet Bos weten dat het nu tijd was om “de rangen te sluiten en door te buffelen. Geen halfhartig multicultureel gedoe als het om integratie en islam gaat. En geen concessies aan de vrijheid van meningsuiting”.

Wat zegt u? Dat u nog maar weinig Belgische reacties heeft gehoord? Bij de Belgische socialisten blijft het inderdaad oorverdovend stil. Geen enkel kritisch geluid ten opzichte van het multiculturele dogma. Allemaal om het Vlaams Belang tegen te houden? Misschien is er zelfs meer aan de hand en heeft vooral de Franstalige PS ervaren dat het electoraal loont om Arabische kandidaten op de verkiezingslijsten te zetten. Alleen loopt het autochtone kiesvee wel in bosjes weg, en stromen de geweigerde lidkaarten binnen. Ook in België zal de kruik zolang te water gaan tot ze barst!

Geen opmerkingen: