Belgicistisch zelfvertrouwen?

De zelfverklaarde belgicist Dave Sinardet (van de Universiteit van Antwerpen) mag dan wel alle duivels ontbinden tegen het Vlaams-nationalisme in het algemeen en het separatisme in het bijzonder, de laatste belgicisten moeten zich toch stilaan zeer ongemakkelijk beginnen voelen als zij de evolutie van de publieke opinie in Vlaanderen gadeslaan.

Zo schrijft Dave Sinardet in de ‘kwaliteitskrant’ De Morgen bijna triomfantelijk: “Als je in drie jaar tijd geen kieskring kunt splitsen, hoe zou dat dan moeten met het land? Dezelfde problemen die er nu zijn, krijg je terug op je bord, maar nog veel groter” (10.06.2008). Hij heeft zelfs gedeeltelijk gelijk, want het lukt de zogenaamde Vlaamse meerderheid niet eens om zelfs maar borrelnootjes geserveerd te krijgen.

Maar tezelfdertijd moet Sindardet toch ook vaststellen dat er geen enkel Belgisch project meer bestaat, geen enkel gemeenschappelijk Belgisch plan, geen gedeelde waarden, niets. Zelfs in de voetbalsport – tot voor kort een van de Belgische zoethouders – zit de klad. Zo meent sportjournalist Carl Huybrechts in De Standaard (07.06.2008): “Een echt nationaal gevoel zal bij ons pas ontstaan als ons land tot zijn normale proporties herleid is, als Vlaanderen een aparte entiteit is in Europa. Achter een Vlaamse en een Waalse ploeg kan je gaan staan, maar achter een allegaartje? Niemand weet waarom sommige spelers mogen meedoen: is het omdat ze goed zijn of spelen communautaire overwegingen mee? Laat ook daarom dit land ophouden te bestaan”.

De opinie in Vlaanderen – die nog wat anders is dan de dagelijkse column van een aantal journalisten – is de laatste maanden sterk geradicaliseerd. Het Vlaamse zelfstandigheidsdenken wordt sterker en zelfs Het Laatste Nieuws pakt ermee uit: “Eén op twee Vlamingen wil dat België barst”. De Standaard publiceert (10.06.2008) de resultaten van een postelectoraal onderzoek van de Leuvense professor Swyngedouw, waaruit blijkt dat 45,8% van de ondervraagde Vlamingen zegt voorstander te zijn van meer Vlaamse bevoegdheden en 53% het arbeidsbeleid volledig in Vlaamse handen wil. Het Vlaamse niveau krijgt voor het eerst ook meer steun dan het federale niveau.

Nu hangt het alleen nog van de zogenaamde Vlaamse meerderheidspartijen af of de Vlaamse opinie inderdaad ook krijgt, waarvoor ze in 2007 naar de stembus is getrokken.