POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





woensdag 10 maart 2010

Massaal asiel uit land zonder oorlog


Asiel is bedoeld voor mensen die omwille van extreme omstandigheden (oorlog, burgeroorlog, extreme repressie, enzovoort) zonder gevaar voor eigen leven en/of dat van hun nabestaanden niet meer in eigen land kunnen leven, in een ander land op te nemen. Tijdelijk, tot de toestand in eigen land weer is opgeklaard. Enfin, dat was toch de bedoeling van het asielrecht, zoals het eeuwenlang in Europa heeft bestaan.



Het Vlaams Belang waarschuwt al langer dan vandaag voor het uithollen van dit recht door allerlei economische gelukzoekers. Daarnaast heeft het veel te lakse regularisatiebeleid van de verschillende Belgische regeringen een nefast aanzuigeffect. Asiel is al heel lang niet meer bedoeld voor mensen in moeilijkheden, het wordt door tienduizenden, honderdduizenden gewoon gebruikt om Europa binnen te komen.



Een mooi staaltje hiervan konden we de afgelopen week in Brussel meemaken. Een 700-tal Albanezen uit Servië en Macedonië verlaat de dorpen in de hoop in België een beter bestaan op te bouwen, aldus een verslag in De Standaard (24.02.2010). Waarom België? “Het gaat de ronde dat je in België zonder meer een huis en een uitkering van 700 tot 800 euro krijgt”, waardoor mannen massaal hun huis en veestapels verkopen en het ganse gezin de bus naar België neemt. Plaatselijke reisbureaus spelen hier handig op in… En zo helemaal fout zit men trouwens niet.



De Standaard schrijft het letterlijk: “Ze zijn niet naar hier gekomen omdat ze vervolging vrezen in hun thuisland of omdat er een oorlog woedt”. Maar stel, stel dat hun asielaanvraag wordt afgewezen, dan gaan ze toch gewoon in de illegaliteit zoals zovelen voor hen. Als ze lang genoeg wachten, worden na een aantal jaren, en na allerlei vormen van emotionele chantage op de politieke wereld, gewoon weer overgegaan tot de zoveelste regularisatie.



Dit land is zo lek als een zeef. Letterlijk en figuurlijk. Symptomatisch hiervoor is de volgende vaststelling van De Standaard: “Waar de asielzoekers uiteindelijk terechtkomen, weet niemand”. Onrustwekkend is ook de volgende opmerking in de krant: “Het kabinet van staatssecretaris Melchior Wathelet (CdH), bevoegd voor migratie, voert momenteel een onderzoek naar de beweegredenen van de etnische Albanezen”. Meer dan een onderzoek zal het dus weer niet worden.

Geen opmerkingen: