Voor wie het door de ellende op de financiële markten en de neergaande economische ontwikkelingen in Europa en de wereld zou vergeten: precies een jaar geleden keurde de kamercommissie Binnenlandse Zaken de wetsvoorstellen voor de splitsing van BHV goed. Met deze wetsvoorstellen werd tegemoet gekomen aan het arrest van het Grondwettelijk Hof van mei 2003, en met de stemming in de commissie – waar onze fractie op de voorste rijen zat – kwam een einde aan een lange carrousel. Dachten we.
U zal zich echter herinneren dat de Franstalige politici onmiddellijk en met medeweten van de zogenaamde Vlaamse meerderheid (daarover straks nog wat meer) een nieuwe carrousel van “belangenconflicten” hebben op gang getrokken om een stemming in de Kamer te beletten en om op die manier de mogelijkheid te bieden dat de Franstaligen ter compensatie voor de splitsing van B-H-V toegevingen in de Vlaamse Rand rond Brussel kunnen afdwingen.
Het was een goed idee van een bont allegaartje van Vlaams-nationale verenigingen om naar aanleiding van de eerste verjaardag van deze stemming in de commissie Binnenlandse Zaken de zogenaamde Vlaamse regeringspartijen aan hun verdomde plicht te herinneren. Want waarom talmen de Vlaamse partijen? De reden is voor de werkgroep BHV (Halle-Vilvoorde-Komitee, de Vlaamse Volksbeweging en het Taal Aktiekomitee) in hun persmededeling maar al te duidelijk: de carrousel moet beletten dat de Franstaligen de federale regering doen vallen.
Er is meer, en dit wordt niet in de persmededeling vermeld: Vlaams minister-president Peeters heeft er bij de Franstaligen zelf op aangedrongen om een tweede belangenconflict op te starten, zodat de Vlaamse zogenaamde meerderheidspartijen op hun beide oren kunnen verder slapen en er kunnen van uitgaan dat deze materie niet opnieuw op de regeringstafels ligt voor de Vlaamse en Europese verkiezingen van juni 2009. Met andere woorden: de zogenaamde Vlaamse meerderheidspartijen hopen dat ze op dat moment niet afgerekend zullen worden door de kiezer. Niets anders dan politieke spelletjes en dat op de kap van de Vlaamse Rand rond Brussel. De Vlaamse Beweging duldt geen verder uitstel en vraagt dan men eindelijk de wetsvoorstellen in de Kamer worden gestemd.
Het is misschien overbodig om te besluiten dat ook het Vlaams Belang ten volle deze eisen onderschrijft? Gisteren hebben we de Kamervoorzitter naar aanleiding van de eerste verjaardag een verjaardagskaart overhandigd, met daarop de feestelijke wens om eindelijk komaf te maken met deze schande voor Vlaanderen.
