Terwijl de financiële crisis met zware golven over de wereld slaat, het IMF bijvoorbeeld Oekraïne een lening van 16,5 miljard euro toekent en in Frankrijk bijvoorbeeld zes grote banken – waaronder BNP Paribas – leningen worden toegekend, slaagt een Franstalige staatssecretaris in de regering Leterme erin keer op keer verkeerde financiële informatie de wereld in te sturen, en de reeds wantrouwige burgers nog meer achterdocht te bezorgen. Staatssecretaris Clerfayt (FDF) is goed bezig!
In eerste instantie slaagde hij erin op een topontmoeting van het IMF (Internationaal Monetair Fonds) voor enkele weken luidop te verkondigen dat België gespaard zou blijven van de economische recessie. Als enig geïndustrialiseerd land…Hij kreeg zelfs de lachers niet meer aan zijn kant met zo’n opmerking.
De dag daarop, tijdens de presentatie van de begroting nog wel, speelde staatssecretaris Clerfayt het klaar ‘vergeten’ mee te delen dat deze regering de verlaging van de olieprijs slechts maar voor de helft in het voordeel van de klant te laten spelen. De andere helft zou opgaan in een verhoging van de accijnzen. Met andere woorden: de daling van de olieprijs wordt maar voor 50% door de burger gevoeld… Gewoonweg vergeten dus.
Zijn recentste blunder heeft alles te maken met KBC, de Vlaamse bank bij uitstek, en misschien niet toevallig KBC. Tijdens een televisie-uitzending van de Franstalige zender RTBf kwam hij doodleuk vertellen dat de regering wel moest tussenkomen, omdat KBC een liquiditeitsprobleem had (aldus een verslag in De Morgen, 27.10.2008), “een bewering die zowel het bedrijf (KBC) als talloze politieke verantwoordelijken vrijdag nog angstvallig hadden tegengesproken”. In een mededeling zag de staatssecretaris zich genoodzaakt een en ander recht te zetten: “De bank heeft geen enkel solvabiliteitsprobleem, want ze heeft meer eigen middelen dan reglementair vereist, en geen enkel liquiditeitsprobleem”.
Er stelt zich toch wel een ernstig geloofwaardigheidsprobleem in deze regering. En daarenboven moet men zich toch vragen gaan stellen over het verantwoordelijkheidsbesef van sommige – meestal Franstalige – excellenties. In een normaal bedrijf zou men al naar de beroepsaansprakelijkheidspolis voor bestuurders kunnen zoeken.
