Zoals al vroeger op deze weblog gesteld, verandert de wereldwijde financiële crisis meer en meer in een economische crisis, al blijven banken en andere financiële instellingen nog steeds de hoofdmoot van de problemen veroorzaken. Zo halveerde de Italiaanse bank Unicredit haar winst (hoewel ze hiermee beter deed dan algemeen gevreesd), en kwam de Franse zakenbank Natixis uit met een zwaar verlies (ongeveer 700 miljoen euro).
Dichter bij huis ging de Nederlandse bankverzekeraar ING voor het eerst in het rood, met 478 miljoen euro om juist te zijn. Ook het gekende American Express wankelt, en zoekt voor 3,5 miljard euro steun bij de overheid. En misschien meest tekenend is het feit dat de Europese economische reus, Duitsland, bekend maakte dat het zich officieel in een economische recessie bevindt. De Oostenrijkse baksteen- en dakpannenfabrikant Wienerberger sluit na een ontgoochelend derde kwartaal wereldwijd zo’n 27 productievestigingen, waarvan 2 in België (in Westmalle en in Steendorp, Vlaanderen dus).
In eigen land klaagt windenergieleverancier C-Power dat het bij de banken moeilijker aan krediet geraakt. C-Power dat in bijkomende windmolens op de Noordzee wil investeren, heeft zo’n 500 miljoen euro nodig en klopt nu noodgedwongen bij de overheid aan. Als aanvulling misschien nuttig te vermelden dat deze regering windenergie steeds aanduidt als een sterk alternatief voor de uitstoot van broeikasgassen…
De Europese beurzen sloten op 12 november 2008 allemaal fors lager af. Het winstalarm van de Zwitserse verzekeraar Swiss Life en verliezen van de grondstoffenwaarden waren hiervoor gedeeltelijk verantwoordelijk. En tenslotte: door de aanpassing van het noodplan voor de Amerikaanse banken komen ook de Belgische banken opnieuw zwaar onder druk.
Allemaal berichten uit een drietal kranten op één dag (13 november). Deze crisis is nog lang niet voorbij. Misschien moet ze juist nog in alle hevigheid losbarsten. Het is wachten op een volgende EU-lidstaat die zich in recessie verklaart.
Weinig hoopgevend is in elk geval de futloze indruk die de Belgische indruk bij dit alles geeft, verlamd als ze is door de scherpe communautaire tegenstelling en door de groeiende breuk tussen liberalen en socialisten. Wanneer trekt Vlaanderen eindelijk de stekker uit het stopcontact?
