Vlaanderen zou een paradijs voor ondernemers zijn, met een
werkzame bevolking, een stabiel sociaal klimaat, goede verbindingen, een open
geest en veeltalige jonge werknemers die nog de handen uit de mouwen willen
steken, aldus een verslag in Het Laatste Nieuws (21.06.2012). Nochtans beletten
al die terechte kwaliteiten niet dat wat de krant ‘de motor van België’ noemt,
Vlaanderen, en dat Antwerpen, de ‘meest aantrekkelijke stad voor investeerders’
wel serieuze klappen krijgt in de barometer van de attractiviteit.
Het adviesbedrijf Ernst & Young brengt cijfers uit,
waaruit blijkt dat onze positie stilaan achteruit loopt. Het aantal
investeringen in Duitsland bedroeg in 2011 579 projecten (een stijging ten
opzichte van vorig jaar), Frankrijk moest tevreden zijn met 540 (een daling van
4%), Nederland 170 projecten (een stijging van 48%!). België komt nu slechts op
de 6de plaats.
Het artikel in de krant maakt er zich gemakkelijk van af,
maar feit is natuurlijk dat het Belgische kader de Vlaamse ontwikkeling eerder
afremt dan stimuleert en dat nu al jaren aan een stuk. Men moet zelfs niet
proberen een raming te maken wat dit aan Vlaanderen gekost heeft. Ondanks alles
blijven wij voor het gros van de uitvoer tekenen. Voor het gros van de
ondernemingen. Voor het gros van de inkomsten. Maar inderdaad: hoelang nog?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten