In een vrij hard artikel in De Standaard (05.07.2012) kan
men lezen dat uit een rapport van de Vrije Universiteit van Brussel blijkt dat
het gebrek aan tweetalig personeel in de helft van de Brusselse rusthuizen tot
een moeizame communicatie leidt. En in een kwart van de centra “komt het zelfs
tot sociale isolatie”.
Volgens een woordvoerder van de VUB, professor Dirk Devroey,
“is het in Brussel extra moeilijk om personeel te vinden dat de taal van de
patiënten spreekt”, het Nederlands dus. Dit heeft natuurlijk zware gevolgen bij
het vaststellen van ziektes, bij de diagnose. Met alle gevolgen van dien.
Zo bracht de studie ook uit dat in de helft van de Brusselse
zorgcentra die tweetalig zijn, er minder dan 5 verzorgers werken, die
Nederlandstalig zijn. Wat er eigenlijk op neer komt dat het onmogelijk is
geworden te garanderen dat er steeds iemand is die Nederlands spreekt.
Is er verbetering op komst? “Door de vergrijzing moeten er
jaarlijks duizenden bedden bijkomen. Maar voor het huidige aantal vinden we al
niet genoeg personeel.”
Belangrijk nieuws dus, en alarmerend. Belangrijk omdat het
van de VUB komt, en dat is niet meteen een Vlaams Belang-universiteit. En het
bericht kreeg bijzonder veel ruimte in De Standaard, ook niet onmiddellijk een
Vlaams Belang-krant. Een belangrijk signaal, waar spijtig genoeg weinig mee
werd gedaan. Tot hier toe…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten