Een communautair artikel in De Morgen (15.11.2011): dit is
voorwaar nieuws! En als daarenboven blijkt dat ook de inhoud belangrijk is,
maak ik daar graag plaats voor. Naar het
schijnt zien scholen in Aalst de jongste jaren een sterke toename van het aantal
Franstalige leerlingen.
“Zowat elke schooldirecteur in Aalst signaleert de trend, al
zijn er geen exacte cijfers. Het is sinds een jaar of twee bezig”, citeert de
krant een schooldirecteur. “Tot voor een paar jaar zag je dat er in Denderleeuw
plots meer Franstaligen kwamen. Nu is dat verder opgeschoten tot in Aalst”.
De reden, althans volgens De Morgen: De huurwoningen die
betaalbaar zijn, kinderopvang al evenzeer. En Aalst ligt op (korte)
pendelafstand van Brussel. Perfect te doen, dus. Al voeg ik daar in
persoonlijke naam aan toe: de veiligheidsproblematiek die minder ‘negatief’ is
in Aalst, het feit dat er behoorlijk minder allochtonen in Aalst verblijven zal
er ook wel iets aan doen, zeker?
Toch stelt de toevloed van Franstaligen de scholen voor een
probleem, en opnieuw wordt het op een typisch ‘Vlaamse’ manier opgelost: we
passen ons een beetje aan, het zijn toch ‘ook mensen’, nietwaar? Dus: “We
voeren een taalbeleid met betrekking tot de Franstaligen. Er zijn extra lessen,
er hangen her en der affiches om hun woordenschat te vergroten, maar het grote
probleem is dat dit gezinnen, zelfs al verhuizen ze naar Aalst, thuis gewoon
uitsluitend Frans blijven spreken”.
België is één grote verfransingsmachine voor de
Nederlandstaligen, dat leert ons de geschiedenis en de politieke actualiteit
toch elke dag opnieuw? Wat er dan met België moet gebeuren? Taalgrens is
staatsgrens, splits die boel gewoon op, en stop met dat idiote
taalpamperbeleid. Aanpassen of opkrassen dus.
1 opmerking:
Na Liedekerke en Denderleeuw vrees ik dat binnenkort Erembodegem & Aalst aan de beurt zullen zijn...
ZONDE!
Een reactie posten