Transfers van het zuiden naar het noorden hebben nooit bestaan

Zegt niet het Vlaams Belang, maar zegt – en dat sinds geruime tijd – professor emeritus Juul Hannes. Hij lanceerde zijn eerste bevindingen in 1995 en bracht zijn liberale geestgenoten De Gucht, Dewael en Verhofstadt hiervan op de hoogte. “Ze weten dat de miljarden euro van Vlaanderen naar Wallonië niet van gisteren dateren (…). En ze weten ook dat de Walen nooit, ik herhaal nooit, één frank hebben overgeheveld naar Vlaanderen (…). Ook Louis Michel heeft mijn documentatie gekregen. Noch in de 19^de noch in de 20^ste eeuw stroomde er een Waals begrotingsoverschot naar Vlaanderen”, aldus de professor in een commentaar.

Zo ontdekte de professor dat je de nationale cijfers over de 19^de eeuw van de historicus Pirard provinciaal kunt toewijzen. Een monnikkenwerk met bijzondere resultaten: “Als ik de belastingen van de 4 Vlaamse provincies vergeleek met die van de 4 Waalse provincies, dan klopte het beeld niet dat wij voorgeschoteld krijgen, namelijk dat transfers in de 19^de eeuw van zuid naar noord gingen en dat wat nu gebeurt een compensatie zou zijn voor de solidariteit die Wallonië opbracht in de eerste 80 jaar van België”.

De professor berekende de opbrengsten van de drie directe belastingen (grond- en personenbelasting en het patentrecht): “Als een Vlaams gezin slechts evenveel zou hebben betaald als een Waals, dan had Vlaanderen jaarlijks 2,5 miljoen goudfrank minder moeten afstaan”. De Waalse steenkoolopbrengsten werden bijna of omzeggens bijna niet belast. Het patentrecht (de bedrijfsbelasting) pakte de slager en de schrijnwerker aan, en grote bedrijven waren er toen nog niet. Fabrieken met 300 werknemers betaalde maximaal 402 frank patentrecht. En toen grote Waalse bedrijven ontstonden met 3.000 werknemers, bleven die bedrijven 402 frank belastingen betalen. Een bakkertje in Antwerpen betaalde 80 frank – om u maar de verhoudingen mee te geven.

Economen van de UCL vroegen de gegevens van Hannes op en reageerden nadien nooit meer, noch om zijn bevindingen te bestrijden, noch om ze te nuanceren.

De conclusie van Juul Hannes? Waar komt ten eerste de hoge Belgische staatsschuld vandaan? Een flink deel ontstond doordat de doodsstrijd van steenkool en staal zo lang werd gerekt. “40% van de staatsschuld is zo ontstaan en 75% daarvan vloeide naar Wallonië”, aldus professor Hannes.

En ten tweede? “Vlaamse politici vertrekken steevast van het beginsel dat België niet mag barsten. België zal nog lang niet barsten. Het barst op de dag dat de Franstaligen één eurocent betalen aan de Vlamingen (…) Ik zoek al 40 jaar naar voorbeelden van de solidariteit van het zuiden met het noorden. Ik heb er nooit gevonden”, gebalder dan dit zouden wij het zelf nooit kunnen zeggen.