De conclusies van een rapport van de Nederlandse Adviescommissie Drugsbeleid, die in het Nederlandse Parlement werden voorgesteld, sloegen in als een bom. De voorzitter schetste het beeld van een totaal uit de voegen geraakt gedoogbeleid: “De coffeeshops zoals ze nu bestaan, als supermarkten voor buitenlanders, zijn nooit de bedoeling geweest” (verslag in De Standaard, 03.07.2009).
De ‘kwaaltjes’ van het Nederlandse progressieve gedoogbeleid op het vlak van drugs waren al een tijdje gekend. Bedoeld om de soft- en harddrugs uit de criminele sfeer te halen, blijkt nu dat de vele cannabisplantages hoe langer hoe meer gecontroleerd worden door allerlei criminele organisaties. Bedoeld om de prijs van de drugs te laten zakken, omdat ze uit de criminele sfeer zouden worden gehaald, blijkt ook niet te hebben gewerkt. De overlast is trouwens overal hand over hand toegenomen.
Het Laatste Nieuws is nog duidelijker: “Volgens de experts is de toestand ‘onhoudbaar’ omdat hasj en marihuana alsmaar straffer worden, de coffeeshops steeds groter zijn en de handel in handen is van criminelen.
Het kabinet Balkenende denkt blijkbaar na over verschillende alternatieven. Het CDA wil het gedoogbeleid gewoon afschaffen. Maar anderen in het kabinet willen een passysteem invoeren: alleen wie over een pasje beschikt, zou nog toegelaten worden in veel kleinere coffeeshops.
Het gevolg van dit alles zou wel eens kunnen zijn, dat nog meer Belgische burgers hun eigen planten kweken. Werk dus voor politie en gerecht. Maar er zullen allicht weer honderden redenen zijn, waarom er niet of te weinig zal worden vervolgd. Het gedoogbeleid werkt niet, maar wordt niet of maar gedeeltelijk afgeschaft (zoals in Nederland), de rechtbanken vervolgen niet, en sociale controle is een ouderwets en dus verfoeid woord. Zijn we dan helemaal op de rechte baan richting straffeloosheid?
