België en de genitale verminkingen

Er zijn van die praktijken die, ongeacht de culturele achtergrond, eigenlijk gewoon niet kunnen, vind ik. Zo ben ik in absolute termen tegen de genitale verminking, waarbij vrouwen in hun vrouwelijkheid onvoorstelbaar worden verminkt. Deze praktijk woedt nog steeds in delen van zwart Afrika en in een aantal Aziatische moslimlanden, maar België wordt, onder andere middels de ‘zegeningen van de multiculturele samenleving’ in toenemende mate geconfronteerd met deze mensonterende praktijken.

In België is er een Franstalige vereniging (waarschijnlijk omdat deze praktijk vooral voorkomt in vanouds Franssprekende landen) die ons land oproept om de zaak met meer aandacht op te volgen. “In 2006 zochten zo’n 415 vrouwen hulp bij de vereniging, wat een verdubbeling is ten opzichte van 2005”, aldus Khadidiatou Diallo van de vereniging (De Morgen, 01.02.2008). En alsof het allemaal nog niet erg genoeg is, komt men te weten dat er verschillende vormen van verminking bestaan. Infibulatie is de radicaalste vorm en wordt vooral in de Hoorn van Afrika toegepast: “alle uiterlijke geslachtsorganen van de vrouw worden weggesneden. De wond wordt dichtgenaaid op een kleine opening na” (De Morgen). Daarnaast is er bijvoorbeeld ook de zogenaamde sunnabesnijdenis naast andere vormen.

Het zal niemand verwonderen dat “België achterop hinkt als het aankomt op het bestrijden van dit onrecht”! Burgers in dit land durven al helemaal niets meer zeggen tegen of over allochtonen: een klacht wegens al dan niet vermeend racisme hangt iedereen boven het hoofd. Feit is natuurlijk ook dat vooral links met zijn cultuurrelativistische strekkingen hiervoor verantwoordelijk is. Als de hoofddoek niet mag verboden worden, omdat het de uiting is van een “culturele verworteling van onze allochtone medeburger”, dan moet men mij toch maar eens proberen uit te leggen hoe men op basis van dezelfde redenering wel de genitale verminking zou kunnen bestrijden?

Ondertussen draait de ‘iranisering’ van Turkije op volle toeren. Onder de druk van de islamitisch fundamentalistische AK-partij wordt het hoofddoekenverbod er misschien eerstdaags ingetrokken. Vooruitziende Turken waarschuwen: “Ik zeg u dat binnen 5 jaar er geen studente meer zal zijn die geen hoofddoek op heeft (…) In Iran is het net zo gegaan. Niemand kan op tegen de maatschappelijke druk” (De Standaard).

Benieuwd hoe links, dat steeds meer hengelt naar allochtone stemmen (bij gebrek aan autochtone stemmen natuurlijk) op de toename van genitale verminking zal reageren.