Als het over de centen gaat, moet Vlaanderen steeds dubbel opletten. Niet alleen zijn de Franstaligen er in de loop van de jaren in geslaagd de transfers van noord naar zuid te bestendigen en bijna te formaliseren – en tevens door elk debat hierover als een ‘egoïstische, bekrompen nationalistische aanval op de solidariteit’ af te schilderen – maar ook de zogenaamde Vlaamse partijen laten zich gemakkelijk met een kluitje in het riet sturen.
Belangrijk zijn dus alle waarschuwingen over de financieringswet. Deze wet legt namelijk het financiële kader voor opnieuw een bepaalde tijd vast, en zoals het er momenteel uit ziet, betaalt Vlaanderen de rekening, eens te meer.
Zo zegt professor Matthijs (Het Laatste Nieuws, 26.09.2011): “Er is wel sprake van meer verantwoordelijkheden voor de gewesten, maar die zogenaamde responsabilisering vind ik toch maar zeer beperkt (…) Het behoud van het ‘dotatiesysteem’ is een gemiste kans”.
De impact van de bevoegheidsoverdrachten en de budgettaire sanering van 20 miljard euro zullen groot zijn. De bijkomende financiële transfer naar Brussel en naar Wallonië – om de ‘mogelijke verarming’ van Wallonië tegen te gaan, u weet wel – zouden ons bijna doen vergeten dat er ook in de sociale zekerheid nog forse geldstromen van noord naar zuid gaan, zo’n 6 à 7 miljard, aldus professor Matthijs, en die lagen de voorbije weken niet op de onderhandelingstafel.
Het plaatje oogt niet bijzonder positief, zegt u?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten