Het regent weer Vlaamse overwinningen!

De meerderheid van de Vlaamse media is unisono positief over het nieuwe communautaire akkoord, of althans, zo lijkt het wel als men zich tot de titels beperkt. Want onderhuids bestaat er onder het denkende deel van Vlaanderen meer dan ongerustheid over de verdere evolutie en vooral over de toekomst van Vlaanderen, de integriteit van het grondgebied, en de financiële basis waarop Vlaanderen een toekomst voor de kinderen en kleinkinderen zal kunnen blijven garanderen.

Zo heeft men het in De Standaard over ‘detaillistische verschillen’ tussen het zogenaamde communautaire Vlinderakkoord van Di Rupo en de basistekst van begin juli, verschillen die volgens de krant wijzen op duidelijke verschuivingen, en evenveel Vlaamse toegevingen. Om de meubels te redden, allicht.

Het zit hem in kleine woorden: “De ‘herfinanciering’ van Brussel wordt bijvoorbeeld verruild voor de ‘correcte financiering van Brussel’”. Maar dat is lang niet alles, en het gaat fundamenteler natuurlijk: “In de basisnota werd het principe van het responsabiliseringsmechanisme aangekondigd voor 4 domeinen: pensioenen, klimaat, werk en gezondheidszorg. Maar in het uiteindelijke akkoord blijven alleen de eerste twee overeind”.

Het geplande bonus/malus-systeem dat inzake werk was voorzien, “lag zeer gevoelig voor de Franstaligen en werd geschrapt (…)”. Van de responsabilisering rond gezondheidszorg, een element waar CD&V zwaar op aandrong, is echter niet veel meer terug te vinden”, aldus nog De Standaard.

En de andere thema’s, waarop van Vlaamse kant zo op werd aangedrongen? “Andere domeinen, waarin geen overeenstemming werd gevonden, zoals vennootschapsbelasting, zijn uitgesteld. Dat element wordt samen met het sociaal-economische besproken”.

Even samenvatten? Geen zuivere splitsing van BHV, een funeste splitsing van het gerechtelijk arrondissement, het loslaten van de 6 faciliteitengemeenten, het toestaan van een metropolitane gemeenschap, het volledig ontwikkelen van een derde, Brussels Gewest, het laten voortduren van de transfers, het betalen van “een correcte financiering” van Brussel, en het ingaan tegen de eerdere, met veel bombarie afgekondigde Vlaamse resoluties.

Het regent inderdaad weer Vlaamse overwinningen…Dit zal zijn prijs kennen, geachte onderhandelaars van de zogenaamde Vlaamse meerderheidspartijen (zonder Vlaamse meerderheid weliswaar)!