Ondergang van het avondland? Een Indische visie

R. Vaidyanathan is professor financiële wetenschap onder andere aan het Indische Instituut voor Management in Bangalore, hij behoort tot de top van de economische kaders in India, laat ik mij vertellen. En een gunstige wind deed een Engelstalige tekst op mijn tafel belanden, met daarin een aantal fundamentele zaken. Goed voor een vertaling en een samenvatting dus.
Professor Vaidyanathan begint met de stelling dat China en India niet te beschouwen zijn als nieuwe supermachten, zij halen alleen hun originele positie weer in. In 1820 bijvoorbeeld waren beide landen al goed voor 50% van de wereldeconomie.
De crisis van het Westen dan, want daar gaat het mij vooral om in de tekst van Indiër. Hij wijst het Westen met de vinger, omdat het een woord al “sparen” heeft geschrapt uit het woordenboek, en ook een begrip als “familie” van betekenis heeft ontdaan. Europa heeft de families “genationaliseerd”: ouderdom, gezondheidszorg, alleenstaande moeders – alles behoort tot de verantwoordelijkheid van de staat, aldus de professor, die zich hierover dus bijzonder bezorgd toont. Vooral op het vlak van de pensioenen wordt dit voor de Europese staten een écht blok aan het been, want de mensen leven langer, en gezonder.
Wil de Europeanen nog wel werken, vraagt Professor Vaidyanathan zich af. Het weekend begint vrijdagmorgen. Luiheid en hangmatsocialisme zijn begrippen die wij in België ook goed kennen. Hoeveel ouders hebben nog controle over hun kinderen. Hij haalt een rabbi in Londen aan: “Er zijn tekenen van arteriosclerose van de cultuur. Een beschaving is dus oud en versleten geraakt”.
“In India is de maatschappij georganiseerd en de regering ongeorganiseerd. In Europa is de maatschappij ongeorganiseerd, waardoor de staat de zorg van veel families moet overnemen. De markt crash is vooral te wijten aan het aannemen van een model waarbij de consumptie betaald wordt door leningen en niet door sparen. Hoe lang zal het Aziatisch spaargeld het Westers uitgavenbeleid kunnen ondersteunen?”
India wordt bedreigd door twee belangrijke gevaren: links in India wil een ‘grote staat’ in het leven roepen om ook daar de families te ‘nationaliseren’. En de grote kapitalisten willen Big Business en een volledig vrij kapitalisme. In Europa staan wij voor dezelfde uitdagingen, toch?