POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





dinsdag 11 oktober 2011

Een nachtelijke beslissing? Een nachtmerrie!

Ontslagnemend premier Leterme en ontslagnemende minister van Financiën waren zéér tevreden met de nachtelijke beslissing om Dexia Bank België te nationaliseren en hiervoor een bedrag van 4 miljard te voorzien. Ze vinden dat ze het land weer een schitterende dienst hebben bewezen.
De feiten gaan nochtans een heel andere richting uit, en het is goed ze even op een rijtje te zetten. Iedereen is het erover eens dat onder andere Dexia geleid werd “door CEO’s die risico’s hebben genomen die geen zinnig mens ooit zou hebben genomen”. Vooral in Frankrijk dan. Dexia België was (en is) een spaardersbank, met weinig risico voor de bank dus en met goede, degelijke en recurrente winsten. Dexia Frankrijk had geen enkele spaarder en was vooral gericht op het investeringsrisico en andere gewaagde producten.
En nochtans! Nochtans vindt Leterme het een goede zaak dat België voor 60% garant moet staan voor de ‘bad bank’, voor die bank waar al die risicovolle en slechte producten in komen. Voor premier Leterme is de term ‘bad bank’ te geladen, hij spreekt liever van ‘rest bank’. Maar 60%? Waar haalt hij het? En wààr werden de risico’s genomen, mijnheer Leterme?
België betaalt 4 miljard euro voor de overname van Dexia Bank België. België belast de komende generaties met de garanties voor de ‘bad bank’, die oplopen tot 54,4 miljard euro. Voor de rest zitten de twee belangrijkste aandeelhouders zowat aan de grens van het faillissement: Arco, de ACW-investeringsholding – al moet men zich de vraag stellen of het tot de taak van een vakbond behoort om te investeren? – en vooral erg voor iedereen: de Gemeentelijke Holding. De Gewesten staat er ook bijzonder slecht voor door de nationalisering: ze investeerden in 2008 al 1 miljard euro in Dexia, en die gaat nu zowat in rook op. Daarnaast stonden ze ook nog eens voor 450 miljoen euro garant voor de Gemeentelijke Holding in Dexia.
Wat er eigenlijk goed is aan deze nationalisering – en wat er allemaal rond hangt – mogen de heren Reynders en Leterme mij wel eens komen uitleggen. Als ik een economisch expert als Ivan Van de Cloot in de radio hoor verklaren dat de impact van de redding en de garanties op de Franse begroting maximaal 2% bedraagt, terwijl die in België een impact van ongeveer 15% heeft, dan weet men het wel zeker? Slecht onderhandeld, een slechte deal, en opnieuw een knieval in de richting van Frankrijk. En – wat nog véél erger is – op kosten van de (vooral Vlaamse) belastingbetaler. Bedankt dus, heren, voor deze uitstekende onderhandelde deal!

Geen opmerkingen: