POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





donderdag 20 augustus 2009

Waarom taalgevoeligheid verdomd belangrijk blijft...

Er zijn wel van de verlichte geesten die ons onze bekrompenheid verwijten. De taalstrijd is immers gestreden, het Nederlands is gered en staat nergens onder druk. De Franse taal is allang geen bedreiging meer voor onze taal en onze cultuur. Enfin, u kent het soort argumenten vast ook wel.

Deze argumenten zijn natuurlijk maar een stukje van het ganse verhaal. Het Frans is inderdaad geen bedreiging meer in Roeselare, in Buggenhout, in Brugge en in Mannekesvere. Maar ze is dit wel nog steeds in de Vlaamse Rand rond Brussel en in toenemende mate in gans Vlaams-Brabant. En de Franse taal werd enkele decennia geleden opnieuw een bedreiging voor de oorspronkelijke taal in de streek in en rond De Panne en in andere grensregio’s met Frankrijk. Een zekere waakzaamheid blijft dus zeker geboden.

Maar daarover wil ik het niet hebben, wel over de meer dan stevige opmars van het Engels, dat zowat alle originele talen op het Europese continent bedreigt, dus ook het Nederlands. In Nederland wordt de toestand trouwens ronduit alarmerend: zo staat het universitaire leven er zwaar onder druk. Op 31 augustus bijvoorbeeld wordt het academisch jaar van de universiteit van Groningen voor de 2de keer op rij in het Engels geopend.

Maar er is meer aan de hand, zovéél zelfs dat die verenigingen die de Nederlandse identiteit nog een kans willen geven, aan de alarmbel hebben getrokken. In de Tweede Kamer is het gebruik van vreemde talen in het onderwijs besproken. In de maand april van 2009 namelijk lichtten minister van onderwijs Plasterk en staatssecretaris mevrouw Dijksma (beiden PVDA) hun voorstel toe, dat erin bestaat dat men het basisonderwijs (lager onderwijs dus) in Nederland gewoonweg tweetalig maken (Nederlands en Engels dus).

Het zal niet verbazen dat de voltallige oppositie in Nederland (van SP tot PVV) dit voorstel de grond heeft ingeboord. Vooral ontgoochelend én verontrustend tezelfdertijd moet de houding van CDA worden genoemd. De Nederlandse christendemocraten die in oktober 2008 nog stelden dat dit voorstel onder geen enkel beding zou worden goedgekeurd, zouden dit taalondermijnend ontwerp toch goedkeuren! Wellicht om een regeringscrisis te vermijden, wie zal het zeggen… Doet hun houding u ook héél hard denken aan ‘onze’ CD&V?