“Voortdurende waakzaamheid is de prijs van de vrijheid”, daarmee besloot ik vorige weblogtekst. Voortdurende waakzaamheid opdat het recht op vrije meningsuiting, de hoeksteen van de Europese cultuur en beschaving, niet in het gedrang wordt gebracht in allerlei pogingen om toch maar vooral in het gevlij te komen bij bepaalde strekkingen van de islam in Europa. Waakzaamheid opdat de islam – bij uitbreiding andere godsdiensten natuurlijk – onze duur bevochten Europese vrijheden niet in het gedrang zou brengen.
Europa heeft vrije geesten van doen, die vrij en onbevangen de mond durven roeren. Het is belangrijk dat zij over de nodige vrijheid beschikken om (eventueel) sterk van het politiek correcte denken afwijkende meningen te uiten. Wat is de vrijheid van meningsuiting waard als steeds weer en opnieuw op de belleman wordt geschoten?
Het verontrustende in Vlaanderen en in Europa is nu juist dat dit keer op keer gebeurt, en steeds vaker. Het verontrustende is dat de vrijheid steeds verder ingeperkt wordt, “om de andere toch maar niet te kwetsen”. Hoever het allemaal kan gaan, konden wij lezen op een weblog van professor Hans Jansen: “Soms zeggen mensen iets dat zo ver buiten mijn bevattingsvermogen ligt, dat ik het niet versta, of achteraf denk dat ik het verkeerd heb onthouden. Zo las ik een paar dagen geleden in de krant dat Britse soldaten die uit Afghanistan terugkomen, bij thuiskomst uitgejouwd worden. Hoewel het er niet bij stond, begreep ik wel door wie.
Pal daarop had ik een gesprek met 2 juristen, de een advocaat, de andere lid van de rechterlijke macht. Ik heb het gesprek niet goed verstaan, of verkeerd onthouden. Ik probeerde uit te leggen dat Nederland net als Engeland in Afghanistan aan het vechten is tegen de Taliban. Dat de cartoonist Gregorius Nekschot de ideologie van de Taliban met potlood en papier bestrijdt, niet met vuurwapens. Maar dat Nekschot door een arrestatieteam van de Nederlandse Officier van Justitie Mr. Paul Velleman van zijn bed is gelicht en in de cel geworpen (…) Mr. Velleman heeft ook besloten dat daarentegen Gregorius Nekschot wel voor de rechtbank moet komen, althans daar permanent mee bedreigd moet worden. Immers het potlood van Nekschot is harder dan de wapens van de Nederlandse soldaten in Afghanistan”.
Na de zaak met de Deense cartoons ging nog een solidariteitskreet door Europa. Nu Gregorius Nekschot in de cel belandt, hoorden we helemaal niets meer. Wie ook zweeg als vermoord waren de zelfverklaarde progressieve intellectuelen in Vlaanderen en Nederland. Is de islamaanpassing al zoverre gevorderd dat wij onze grote mond vrijwillig gesloten houden? Ik hoop alleen dat men beseft waar men mee bezig is…
POLITIEKE COLUMN:
Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.