Na de zoveelste ‘historische’ crisis roept preformateur Di Rupo de Vlaamse partijen op tot meer redelijkheid, dit om een dreigende regimecrisis af te wentelen. “En de Franstalige partijen zijn op dit moment al verder gegaan dan ze ooit zijn gegaan”: als de vos de passie preekt…
Di Rupo speelt het politieke spel momenteel voortreffelijk. De PS mag dan al niet meer de grootste partij van het land zijn – met haar 26 zetels komt ze eigenlijk juist achter N-VA met haar 27 zetels – maar politiek leidt ze wel de dans. Zo is Di Rupo er ondertussen in geslaagd om 5 van de 7 partijen achter zijn voorstellen te krijgen, met een splitsing van B-H-V, akkoord, maar dit wordt gecompenseerd door gigantische Vlaamse toegevingen. En de wijziging van de financieringswet, zult u zeggen? Buiten de ‘belofte’ dat die financieringswet wordt herwerkt (er zijn 12 aangehouden principes, en die spreken elkaar aardig tegen), heeft De Wever niets in zijn handen. Van een Vlaams front is al lang geen sprake meer, de Vlaamse partijen zijn uit elkaar gespeeld.
Sp.a ging eigenlijk al heel vroeg overstag, op het moment dat het voor iedereen duidelijk werd dat de PS het politieke spel ging leiden en de premier zou leveren. Op dat moment wist de Sp.a dat er ministerpostjes aan het lonken waren, op voorwaarde dat men bij momenten de Vlaamse passie inhoudt en de voorstellen van Di Rupo als “eerbaar” en “werkbaar” aan de ‘ruime’ achterban probeert te verkopen. Groen! heeft dan weer de belofte van Di Rupo voor een “groot staatssecretariaat” goed in de groene oren geknoopt.
Blijven over N-VA en CD&V. Na een zoveelste crisette, met bijhorend drama ten paleize, worden, nadat Di Rupo in ongeveer elke zin de woordjes “staatszin” en “verantwoordelijkheid” in de mond heeft genomen, de sociale partners als ‘Deux ex machina’ ten tonele gevoerd. De schijn bestaat dat hun enige rol erin zal bestaan de belgicistische vleugel van CD&V – de syndicalistische vleugel? – te versterken, zodat ook deze Vlaamse partij overstag gaat.
Blijft dan over N-VA. Hoelang zal De Wever standhouden? Wordt het niet stilaan tijd, beste Bart, de Belgische stekker uit te trekken en u met autonomistische krachten eens samen aan tafel te zetten? U weet wel, voor het plan B?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten