POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





donderdag 12 augustus 2010

Ter attentie van minister van Buitenlandse Zaken Vanackere: polygamie in Turkije


Uit berichten in de Turkse kranten Cumhuriyet en Hürriyet kan men vernemen dat een raadgever van de Turkse Minister-President Recep Tayyip Erdogan, Ali Yüksel, reeds driemaal gehuwd is en op het punt staat zich een vierde vrouw te nemen. In Turkije in inmiddels een debat losgebarsten over polygamie, een praktijk die door de islam wordt toegelaten, maar in de laicistische Turkse wetgeving verboden is.



Ali Yüksel is niet de eerste de beste. Hij werd onlangs ook nog verkozen tot de voorzitter van de Europa-sectie van de islamitische beweging “Milli Görüs”. Hij werd in juni tot raadgever van Erdogan benoemd, en zijn veelwijverij was al in 2004 bekend. Zijn eerste vrouw gaf in de pers toe dat hij haar geen toestemming had gevraagd voor zijn huwelijk met mevrouw Yüksel 2, 3 en 4, maar volgens de religieuze voorschriften moet hij dat ook niet.



In elk geval zorgt dit incident wel voor grote bezorgdheid in Turkije in bepaalde kringen. Critici van Erdogan zien hierin een versterking van het vermoeden dat de islamitisch georiënteerde regering van Erdogan Turkije wenst te hervormen tot een islamitisch-religieuze staat. Want de regerende AKP beschouwt deze moderne vorm van veelwijverij niet als inbreuk op de echtelijke trouw, aldus sociologe Yildiz Ecevit. Zes jaar geleden wilde de AKP de echtbreuk al eens uit de strafwet schrappen, maar daar is toen door de EU felle kritiek op gekomen en de AKP borg haar plannen snel weer op.



Advocate Yasmin Oz wijst er tenslotte op dat veelwijverij volgens de Turkse wet verboden is, maar dat er geen sancties bestaan voor mannen die meer dan één vrouw huwen. De stichter van de Turkse republiek, Kemal Atatürk, verbood de polygamie in 1926. Maar dankzij de islamitische regering geraakt de praktijk blijkbaar weer aardig verspreid in Turkije.


Men zal zich herinneren dat ‘onze’ minister van Buitenlandse Zaken, Steven Vanackere, een stevig pleitbezorger is van de toetreding van Turkije tot de EU. We zien hoopvol uit naar een krachtige reactie. Of meent de heer Vanackere dat alles en nog wat moet kunnen om Turkije bij de EU te krijgen? Allicht moet onze wetgeving op de lange duur worden aangepast? Of misschien meent hij wel dat er in België, net als in de rest van de EU, verschillende rechtssystemen naast elkaar moeten kunnen bestaan? Moet veelwijverij in Europa kunnen, mijnheer de minister?

Geen opmerkingen: