POLITIEKE COLUMN:

Wegens beƫindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





donderdag 17 juli 2008

Zijn de Tsjeven aan het beven?

Vandaag leest u mijn laatste webstekstukje, want ik gun mijn gezin ook graag enkele dagen vakantie samen. Ik zit nochtans met een dubbel gevoel, en ik zal wel de enige niet zijn. Want hoewel aan vakantie toe zijnde, stelt men tezelfdertijd vast dat deze weken politiek zo boeiend zijn, dan men eigenlijk niets liever zou doen dat het allemaal op de voet volgen.

Feit is dat het hof, allerlei Belgischgezinde groepen (vakbonden, werkgeversorganisaties) bepaalde mediagroepen en allerlei drukkingsgroepen druk in de weer zijn met de druk op de christen democraten op te voeren. CD&V is in het kartel zeker de zwakste schakel op het vlak van Vlaamse overtuiging en Vlaams programma. “Als zij overstag gaan, kan deze regering overeind blijven en is het land gered, althans voorlopig” redeneert allicht menige Belg. En alle middelen worden uit de kast gehaald om de christen democraten te overtuigen om het communautaire over te laten aan de ministers-presidenten: de oude Mark Eyskens mag het nog eens komen uitleggen, de koning moet dringend zijn 21 juli-rede uitschrijven, de toestand van de zogenaamde dorststakers in bepaalde Brusselse kerken zou om een regeringsinitiatief schreeuwen. En er is de deplorabele financiĆ«le toestand van ons land.

Wat krijgen we nog allemaal over ons heen? Straks wordt ook het slechte weer en de tegenvallende overnachtingen aan onze Vlaamse kust in de schoenen van de Vlamingen geschoven.

In elk nieuwsbericht voelt men nochtans aan dat vooral de top van de CD&V aan het schuiven is in de richting van “communautaire onderhandelingen tussen de ministers-presidenten”, waardoor de regering Leterme zich alleen nog mag bezighouden met het socio-economische. Inderdaad, precies het project dat dezelfde CD&V nog geen week geleden afschoot. CD&V’er Eric Van Rompuy reageert op deze sluimerende besluitvorming binnen zijn partij: “Welke garanties zijn er dat de ministers-presidenten het beter doen dan de federale onderhandelaars? Dat dreigt een eerste klasse begrafenis te worden voor de nieuwe staatshervorming”.

Geen opmerkingen: