POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





maandag 8 juli 2013

CdH eindelijk op de lijn van het Vlaams Belang? Bijna, maar niet helemaal…

Benoît Lütgen is de nieuwe voorzitter van de cdH, de Waalse christendemocraten, excuseert u mij, de Waalse humanistische democraten. Deze opvolgerpartij van de Waalse christendemocratische PSC had het enkele jaren geleden niet gemakkelijk om afstand te nemen van haar voorzitster Joëlle Milquet, madame Non zoals ze in Vlaanderen bekend is geraakt. Mevrouw Milquet werd minister van Binnenlandse Zaken, maar de cdH kampte ook behoorlijk met een ‘grijs imago’, noch boter noch vis, noch links noch rechts…U denkt aan een Vlaamse partij, dames en heren?
Benoït Lütgen heeft als nieuwe voorzitter in elk geval een aantal duidelijke stellingen. Zo steekt hij niet weg dat hij niets moet hebben van een opdeling van dit land, zelfs niet van een confederale hervorming. Zullen de Vlaamse al dan niet V-partijen dan toch de Vlaams Belang-stok achter de deur moeten bovenhalen? “Wat gaan we doen? Nog eens jaren sleutelen aan de staatshervorming? Denkt u dat zoiets een enthousiasmerend project voor de Belgische jeugd is?” – let vooral op het vrij ridicule ‘Belgische jeugd’…
En hoewel de cdH-voorzitter niet van de term ‘zerotolerantie’ houdt, moet gezegd dat hij toch wel vrij dicht in de buurt van bepaalde Vlaams Belang-standpunten komt. “Ik wil alleen dat mensen weten dat ze in een gemeenschap leven en dat er direct een antwoord van de overheid komt als iemand over de schreef gaat. En dat moet onmiddellijk gebeuren, anders gaat het van kwaad naar erger. Neem nu het druggebruik bij jongeren. Dat zien we in de corridor van Maastricht naar Frankrijk zitten: er is veel aanbod van dealers op doortocht. We hebben in het verleden op dat punt een aantal politieke flaters begaan”.

Op de vraag welke fouten wijst Lütgen natuurlijk in de richting van paars, toen men het gedoogbeleid als drugbeleid voorstelde. Maar mijnheer Lütgen had nog een stukje consequenter geweest, als hij ook de eigen christendemocratische fouten in deze had toegegeven: het was met naam Stefaan De Clerck (CD&V) die voor een eerste gedoogbeleid op dit vlak verantwoordelijk tekende. 

Geen opmerkingen: