Een aantal collega’s in het Federale Parlement, liberalen
(vooral) en socialisten, vinden dat het terug optrekken van binnengrenzen in de
geliberaliseerde vrije marktzone die de Europese Unie is, niet kan, of slechts
kan bij hoge uitzondering. En verder vinden ze dat het Europees Parlement een
vinger in de pap te brokken moet hebben en dat ze de beslissing van de
lidstaat, die dus tijdelijk en omwille van uitzonderlijke omstandigheden,
Schengen buiten werking wil zetten. In mijn toespraak had ik het bijvoorbeeld
over de grenscriminaliteit in West-Vlaanderen en de mogelijkheid voor België om
de grenscontroles terug in te voeren. Liberalen willen daar dus éérst een
Europese goedkeuring voor, iets waar ik absoluut tegen ben.
Donderdag 13 december 2012 kwam de resolutie in het
parlement ter stemming. Ik heb daar het standpunt van het Vlaams Belang als
volgt verdedigd:
“Het Vlaams Belang zal
deze resolutie niet steunen en wij willen dat in alle duidelijkheid ook zeggen.
Er zijn verschillende redenen waarom we deze stelling innemen, maar de
belangrijkste hiervan is ongetwijfeld dat de soevereiniteit, de macht en de
controle over het eigen grondgebied van de lidstaten van de Europese Unie door
deze resolutie opnieuw en verder wordt uitgehold, dit in het voordeel van de
Europese superstaat, de Europese Unie.
De indieners van deze
resolutie willen immers dat lidstaten, die tijdelijk de binnengrenzen willen
sluiten of aan verscherpte controles willen onderwerpen en dus tijdelijk –
omwille van bepaalde crisissituaties dus – Schengen buiten werking willen
stellen, de goedkeuring voorafgaand moeten vragen aan het Europees Parlement,
dat dus medebeslissingsrecht zou krijgen in deze bevoegdheid. U wilt met andere
woorden dat Poolse en andere parlementairen mee beslissen over een beslissing
van België bijvoorbeeld om de grenscontroles in West-Vlaanderen terug in te
voeren in de strijd tegen de grenscriminaliteit. Men moet werkelijk niet veel
fantasie hebben om allerlei vertragingsmaneuvers voor te stellen, zodat
lidstaten in feite beroofd worden van het recht om deze uitzonderingsregel in
te roepen om op een adequate manier te reageren op een uitzonderingstoestand,
een emergency state.
Neen, dus. De
lidstaten mogen – in uw voorstel – niet langer alleen meer die beslissing nemen.
Het is duidelijk waarom: de EU-superstaat verdraagt natuurlijk geen
binnengrenzen, en op dat vlak is de stelling van de liberalen als Open VLD
natuurlijk vrij consequent: er moet één grote eenheidsmarkt worden gecreëerd op
het grondgebied van het Europese continent. Een vrije en eengemaakte afzetmarkt
van producten verdraagt geen hindernissen, geen tolbarrières, geen andere
wettelijke belemmeringen als binnengrenzen. Hoe minder belemmeringen er zijn,
hoe vrijer de markt zijn gangen kan gaan en een liberaal – zeker die die groot
geworden zijn met de werking van de ‘onzichtbare hand’ – zal hierin alleen
voordelen zien.
Daarom natuurlijk
wenst u de lidstaten te beroven van de macht, van de bevoegdheid om over
uitzonderingstoestanden te beslissen, om te beslissen om het Schengenakkoord
tijdelijk buiten werking te beslissen. U wilt die beslissingsmacht in laatste
instantie aan de lidstaten ontnemen en overdragen aan het Europese
Parlement. Want de Europese Unie, in uw dromen,
dames en heren indieners van deze resolutie, in uw dromen moet de Europese Unie
de nieuwe staat worden, die de natiestaten, en de nieuwe natiestaten die nog
zullen ontstaan, zoals Catalonië, Schotland, Vlaanderen, vervangen.
U zegt in uw
toelichting dat tijdelijk grenscontroles invoeren een inbreuk op de
basisrechten van de burgers inhoudt, maar u vergeet wel te verklaren waar die
inbreuk juist te vinden is. U vergeet er ook bij te vertellen dat het tijdelijk
invoeren van grenscontroles en dus het buiten werking zetten van Schengen, er juist
komt om andere basisrechten van de burgers, dat op veiligheid bijvoorbeeld,
veilig te stellen.
De enige verdienste
van uw tekst is dat u er geen doekjes om windt. Met een bepaalde arrogantie
vindt u het zelfs niet meer nodig uw eigen stellingen met argumenten te
onderbouwen. Zo heeft u het op pagina 7 van uw toelichting bijvoorbeeld over
middelen om de interne veiligheid te verhogen en schrijft u letterlijk: “De
oplossing is uiteraard meer Europa”. Maar “uiteraard” vergeet u wel uit te
leggen waarom dat zo zou moeten zijn, en waarom het tijdelijk invoeren van
grenscontroles niet zou kunnen bijdragen tot de interne veiligheid. Het woord
‘Europese Unie’ en ‘uiteraard’ valt iets te nadrukkelijk en iets te
gemakkelijk. Blijkbaar heeft u geen besef van de diepte van de kloof die gaapt
tussen de instellingen van de Europese Unie en de Europese man en vrouw in de
straat.
Een waarschuwing is
toch wel op zijn plaats in deze: Overgedragen bevoegdheden hebben steeds weer
nieuwe bevoegdheden nodig om te blijven werken. Van het één komt het ander. De
taken dijen steeds verder uit. Open binnengrenzen dwingen tot een centraal
immigratiebeleid, zodat wij, de lidstaten van de Europese Unie, ook steeds
minder zeggenschap zullen hebben over de regels die wij willen nemen om de
toestroom van migranten op ons grondgebied te beperken. Open binnengrenzen, en
deze resolutie is daar opnieuw een bouwsteentje van, open binnengrenzen maken
een nationaal migratiebeleid onmogelijk, ongeacht of het nu een Belgisch dan
wel een Vlaams migratiebeleid zal zijn. Open binnengrenzen, en de
onmogelijkheid om daar op een soevereine manier tijdelijk en autonoom een einde
aan te maken, dwingen op de duur tot een centraal veiligheidsbeleid, een
Europees Openbaar Ministerie en een Europees sociaal vangnet.
Zijn we daartoe
bereid? Zijn we daartoe in staat? Zijn we daartoe in staat in deze tijden van
financiële krapte en van economische crisis? Wij geloven niet dat we onze
soevereiniteit, in de hoop en de verwachting dat het binnenkort een Vlaamse soevereiniteit
zal zijn, zomaar en volledig uit handen moeten geven. De resolutie die hier voorligt, ligt
natuurlijk helemaal in het verlengde van de boodschap van de liberale Big Boss,
Guy Verhofstadt, en die boodschap luidt: een supranationaal Europa dwingt op
termijn tot overdracht van soevereiniteit en de vorming van een nieuwe staat:
de Verenigde Staten van Europa. We
hebben het federalisme in België steeds afgewezen omdat het nooit heeft gewerkt
en omdat het nooit heeft kunnen werken. Als federalisme in België al niet kon,
dan moet men mij toch maar eens uitleggen, waarom het op een groter, complexer
gebied als dat van de Europese Unie wel zou kunnen slagen.
Een van de indieners
had het in de nasleep van de indiening van deze resolutie dat hij het toch wel
bijzonder merkwaardig vond dat niemand van de Vlaams-nationale fractie aanwezig
was, en hij dacht dat dat waarschijnlijk zo was omdat de Vlaams-nationale
fractie met de resolutie in het nauw was gedrongen en geen antwoord zou hebben.
Ik moet u bij deze tegenspreken,
mijnheer De Wael, ik voelde mij helemaal niet in het nauw gedrongen en ik heb
ook geen enkel moeite om mij te positioneren met betrekking tot deze resolutie.
Ik zal tegenstemmen en ik meen dat ik voldoende heb uitgelegd waar onze fractie
het bijzonder moeilijk mee heeft. Neen,
ik was gewoonweg afwezig, omdat ik de bewoordingen van de resolutie wilde
controleren. Op een bepaald moment kan men lezen – op pagina 3 met name – dat alle politieke partijen in het Europees
Parlement vinden dat de Raad zijn beslissing moet herzien en dat ze dus vragende partij zouden zijn om
voortaan een vinger in de pap te brokken hebben als nationale staten het
Schengenakkoord tijdelijk buiten werking willen zetten. U neemt uw vrome wensen voor waarheid, collega
De Wael, onze fractie heeft dit in het Europees Parlement niet gevraagd en wij
waren niet de enige partij. Enige bescheidenheid zou u dus hebben gesierd, maar
opnieuw: het zal zonder ons zijn. Niet omdat wij moeite hebben om onze positie
te verklaren, wel integendeel. Wij zullen dus met veel overtuiging tegen
stemmen. Deze resolutie heeft niets te maken met het gebrek aan democratische
controle, want wij vinden dat een democratische controle op maatregelen waarbij
het Schengenakkoord tijdelijk en omwille van heel specifieke omstandigheden
buiten werking wordt gesteld, inderdaad het best door de lidstaat zelf gebeurt,
in het democratisch gekozen parlement, dames en heren. Zijn wij misschien
minder democratisch verkozen dat de dames en heren in het Europees Parlement?”
Twee korte vaststellingen:
-
Er waren maar twee standpunten te horen: het
onze, en dat van de liberalen, dat onderschreven werd door de andere
“liberalen” bij sp.a, CD&V en groen
-
N-VA heb ik in dit debat niet gehoord. Een
intern conflict tussen nationalisten en liberalen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten