Van mijn gedreven collega Volksvertegenwoordiger Bart Laeremans kreeg ik als paasgeschenk volgende scherpe brief binnen. De inhoud vond ik meer dan interessant genoeg om ook mijn weblog af te drukken. Hier gaan we:
“Beste vrienden,
De voorbije dagen stonden ‘onze’ thema’s weer volop in de belangstelling. De niet-benoemde burgemeesters, de uitspraken van Maingain, BHV, Sharia4Belgium versus Benno Barnard, het boerka-verbod… De media konden er ditmaal echt niet omheen. Ons gelijk werd opnieuw ten overvloede geïllustreerd. Alleen hebben we alweer moeten vaststellen dat het Vlaams Belang, dat vaak een centrale rol speelde in de debatten, doelbewust uit beeld werd gehouden.
Enkele voorbeelden van de jongste twee weken:
1. Het plenaire pensioendebat over het groenboek en de capriolen van Daerden: het was onze collega Koen Bultinck die als enig Nederlandstalig Kamerlid Daerden op 25 maart op de rooster legde, maar de VRT bracht ’s avonds naast de minister enkel Somers, Dedecker en Verherstraeten in beeld.
2. De niet-benoeming van de drie burgemeesters uit de faciliteitengemeenten: enkel minister Bourgeois kwam in beeld, hoewel het Joris Van Hauthem was die (samen met UF’er Van Eycken) de minister had geïnterpelleerd.
3. Het debat over de Lange Wapper: het Vlaams Belang is zowat de enige partij die in dit dossier van meet af aan een consequent volgehouden standpunt innam; wij hebben het debat op gang getrokken. De andere partijen zijn ons stapsgewijze gevolgd in het afwijzen van de brug. Maar niemand mag dit weten.
4. Het plenaire debat in het Vlaams Parlement over de uitspraken van Maingain: Kris Peeters werd ondervraagd door Joris Van Hauthem, maar op VRT kwam enkel Peeters in beeld en aan het woord, samen met De Mesmaeker en Van Rompuy. Enkel Ring-tv (de regionale zender van Halle-Vilvoorde) zorgde met een correct interview voor de positieve uitzondering.
5. Op woensdag 31 maart ondervroegen we Leterme in de commissie over de uitspraken van Maingain. VTM bracht alleen Leterme in beeld. Men was zelfs zo grof onze interventies niet eens te filmen.
6. Het boerkaverbod: het Vlaams Belang was de eerste Vlaamse partij die een wetsvoorstel had ingediend voor een algemeen verbod (van de hand van uw dienaar). Na de stemming woensdag werden zowat alle partijen geïnterviewd, behalve onze commissieleden.
7. In de zaak Sharia4Belgium was het uw dienaar (op 18 maart) en mijn collega Filip De Man (donderdag jl.) die de ministers De Clerck en Turtelboom plenair ondervroegen. Ook dat werd zo veel mogelijk onder de mat geveegd. Na de verstoorde lezing van Benno Barnard werden de meest potsierlijke karnavalsfiguren aan het woord gelaten, met onder meer een sprekend konijn in Terzake, maar het Vlaams Belang bestond niet.
8. Onze pertinente kritiek over de justitiehervorming, waarbij beslist werd om de eentalige arbeids- en handelsrechtbanken van Leuven te laten opgaan in de tweetalige rechtbanken van Brussel (waardoor de splitsing van de Brusselse rechtbank nog verder bemoeilijkt wordt) werd door alle media doodgezwegen, met uitzondering van de krant De Tijd.
9. Vrije tribunes zijn voor onze partij nog steeds verboden. De voorbije weken bezorgde Bruno Valkeniers tweemaal een stevig onderbouwd opiniestuk aan De Standaard (o.a. over onze China-affiches en het gebrek aan internationaal concurrentievermogen voor onze bedrijven), maar telkens werd de publicatie geweigerd. De sympathieke Beatrice Delvaux uit Dilbeek, hoofdredactrice van zusterkrant Le Soir, krijgt natuurlijk wel een plaats voor haar tribunes.
Meer dan ooit blijven de media dus op een zeer perfide manier het gros van onze initiatieven doodzwijgen, zelfs wanneer onze tussenkomst cruciaal is voor het debat (zonder de vraag van Joris Van Hauthem was er woensdag geen debat geweest over Maingain in het Vlaams Parlement). Alleen wanneer het echt niet anders kan, mag één van onze gekende boegbeelden even in beeld, waarmee dan subtiel geïnsinueerd wordt dat onze partij niemand anders heeft. Voor zo’n georkestreerd samenspel bestaat een naam: dit heet desinformatie. De meeste hoofdredacties houden zich daar bijzonder actief mee bezig en geven hun journalisten duidelijke instructies ter zake. Het vergt heel veel moed voor een journalist om deze naast zich neer te leggen.
Ik vraag mij af hoe de Wetstraatpers dit kan blijven rijmen met haar journalistieke deontologie. Ergens moet het geweten toch knagen? Ergens moet er toch een gevoel van schaamte bestaan? Is er dan niemand die de moed heeft de oekazes van de hoofdredacties in vraag te stellen?”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten