POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





woensdag 11 december 2013

Naar een Europees ‘wij’-gevoel?

Liberalen zullen de column van filosofe en auteur Tinneke Beeckman in De Standaard (25.11.2013) niet graag hebben gelezen. Het gaat over het noodzakelijke ‘wij’-gevoel, wil het Europese verhaal – welk Europees verhaal dan ook! – een kans maken. Liberalen gaan uit van het ‘ik’-verhaal en vinden dat elk ‘wij’-verhaal bijna rechtstreeks naar Auschitz leidt, tenzij het over het multiculturele ‘wij’ gaat, maar eigenlijk gaat het dan altijd over de optelling van verschillende ‘ik’-jes.
Beeckman schrijft dat de Europese verkiezingen van 2014 een referendum dreigen te worden over Europa en de Europese Unie. De beleidsmakers hebben het zeer moeilijk om symbolen en strategieën te vinden om het EU-‘wij’-gevoel te stimuleren. “Dat is noodzakelijk: inwoners van een Unie kunnen over hun verschillen pas discussiëren wanneer ze zich burgers weten van eenzelfde politieke gemeenschap. Een ‘wij’-gevoel is niet het einde van het politieke debat, maar wel de voorwaarde voor de democratisch discussie”.
Aan die democratische discussie schort er op het vlak van de EU enorm veel. Zo schrijft mevrouw Beeckman: “Tijdens de noodtoestand toont zich het centrum van de macht. En wie oefende effectief de macht uit tijdens de financiële crisis van 2008? Een nieuwe trojka: het Internationaal Muntfonds, de Europese Commissie en de Europese Centrale Bank. Het Europees parlement kon alleen machteloos toekijken hoe deze niet-verkozen trojka beslissingen nam”.

Burgers voelen zich niet vertegenwoordigd in de EU. Burgers voelen wel aan dat steeds vaker en over steeds fundamenteler zaken boven hun hoofd wordt beslist. Burgers voelen aan dat zij zelfs niet meer beslissen wie er hun land binnen komt en wie niet. Géén vat op de financiële draagkracht van een land, géén vat meer op de werking van politie, justitie. Géén vat meer op zoveel, maar wel steeds meer Europese regelgeving.  Het creëren van een ‘wij’-gevoel is een eerste stap, maar er zullen er nog heel veel moeten volgen…

Geen opmerkingen: