POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





maandag 31 maart 2008

Vragen staat vrij, krijgen is de kunst.

Hoe meer cijfers over de taalrol van ambtenaren in allerlei Rijksinstituten, instellingen van openbaar nut en andere federale werkgevers binnensijpelen, hoe meer men als nuchtere waarnemer tot enkele conclusies komt, moét komen:

1. In al deze ‘Belgische’ instellingen ligt de lat voor de Vlamingen, voor de Nederlandstaligen nog altijd niet gelijk, wel integendeel. Met hun meerderheid van 60% komen de Nederlandstaligen nergens ook maar in de buurt van het aantal normale benoemingen.
2. Nog erger is de vaststelling dat de cijfers, die momenteel binnenkomen, eerder wijzen op een verslechtering van de toestand.

Drie recente voorbeeldjes. Neem nu de Rijksdienst voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering. In 2005 waren de Nederlandstaligen nog goed voor 56,5% van het personeel, dit is in 2007 gedaald tot een magere 55;5%. Op een totaal van 1.400 werknemers worden ons op die manier een 100-tal arbeidsplaatsen ontstolen.
Bij de Hulpkas voor ziekte- en invaliditeitsverzekering is de toestand nog erger. Daar maken de Nedeerlandstaligen slechts 42% van de personeel in.
Tenslotte: de toestand bij het personeel van de FOD Binnenlandse Zaken – het gaat om 5.000 werknemers. In 2005 waren de Nederlandstaligen goed voor 55,7% van de arbeidsplaatsen, in 2007 nog voor 55,5%. Ruim 800 arbeidsplaatsen die op basis van een 60% meerderheid eigenlijk naar de Nederlandstaligen zouden moeten gaan.

Nochtans, nochtans: in een bepaalde pers kon men vorige week lezen dat het voor de Franstaligen NOG NIET GENOEG is. In de Franstalige editie van Metro (28.03.2008) kon men lezen dat volgens de Groupe d’Etude et de Réforme de la Fonction Publique (GERFA) de Franstaligen …ondervertegenwoordigd zijn in de regering van Leterme. Zoals geweten nemen de Nederlandstaligen niet minder dan 10 minister- en staatssecretarisposten in, terwijl de Franstaligen genoegen moesten nemen met 12 postjes.

Niet alleen nemen de Franstaligen een onevenredig groot deel van overheidsfuncties in, zij blijven ook maar verder janken dat ze eigenlijk ondervertegenwoordigd zijn. Of die strategie blijft werken, zal de toekomst moeten uitwijzen. Maar krijgen is de kunst…