POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





woensdag 16 januari 2008

Waar blijven toch de gevolgen van het Marshallplan?

Elio Di Rupo, in een vroeger leven Waals minister-president en momenteel Big Boss van de Waalse socialisten, riep de Vlamingen meermaals op om vooral geduld te oefenen op het vlak van de miljardentransfers van Vlaanderen naar Wallonië. Immers, in pakweg 10 jaar zou het Wallonië, dankzij het goed uitgekiende Marshallplan, wel lukken om Vlaanderen economisch bij te benen. Wij zouden zien wat we zouden zien: Wallonië zou Vlaanderen misschien wel inhalen.

Recent werden de wensdromen van Di Rupo in elk geval door de harde realiteit ingehaald. In een recent persbericht, verschenen in De Tijd (10.01.2008), kan men lezen dat de Waalse inhaalbeweging van 2007 volledig weg is en dat de Vlaamse economie ook de komende jaren weer sneller zal stijgen dan de Waalse.

En zelfs in die jaren, waar er sprake kon zijn van een voorzichtige Waalse inhaalbeweging, aldus een recente KBC-studie, bleef de achterstand met Vlaanderen zeer groot.

Die achterstand gaat dus weer toenemen. Ook het Planbureau voorziet, aldus hetzelfde persbericht, een constante groei van de economie in Vlaanderen van ongeveer 2,4% in de periode van 2006-2012, terwijl die in Wallonië en Brussel zou groeien met ongeveer 2%.

Dit heeft natuurlijk gevolgen voor de arbeidsmarkt. Zo zou de Vlaamse arbeidsmarkt elk jaar met 28.000 nieuwe arbeidsplaatsen kunnen groeien, terwijl de toename in Wallonië beperkt zou blijven tot 9.000. Daarmee zou de werkgelegenheidsgraad in Vlaanderen stijgen tot ongeveer de doelstelling van de Lissabonstrategie, namelijk tot 69,3%. Wallonië blijft in dit scenario steken op 59% en Brussel zelfs op een schamele 57,6%.

Hoelang moeten we nu nog wachten, mijnheer Di Rupo? En toch maar hetzelfde economisch beleid in Vlaanderen en Franstalig België blijven volgen, rode kameraden?

Geen opmerkingen: