Nu de noodregering is gevormd, het (zeer korte) regeringsprogramma gestemd en goedgekeurd is en de politieke activiteiten zullen hernemen, polsten verschillende kranten politici en oud-politici naar hun voornemen, onder andere naar de plannen inzake de staatshervorming. Interessante interviews, vooral om vast te stellen hoe snel én fundamenteel de CD&V de bocht heeft genomen.
Neem nu Jean-Luc Dehaene, ooit topman van de CVP en onlangs nog als informateur van stal gehaald. In Het Laatste Nieuws (05.01.2008) maakt hij onmiddellijk duidelijk dat de CD&V het spel helemaal niet hard wenst te spelen: “Laten we duidelijk zijn. De opsomming die Frieda Brepoels geeft – kinderbijslag, gezondheidszorg, vennootschapsbelastingen – zal niet in dat akkoord zitten”. Niets dus van de 5 resoluties van het Vlaams Parlement, het zogenaamde minimum minomorum. En verder, nog duidelijker: “Men hoeft zich geen illusies te maken dat men nu veel zal decentraliseren in de sociale zekerheid”.
Een andere coryfee, parlementslid en Kamervoorzitter, Herman Van Rompuy, meent zelfs dat CD&V het spel tot hier toe zelfs te communautair heeft gespeeld, en dat het goed is dat deze fase definitief achter de rug is: “Ik voel me thuis in zoverre dat in onze partij het besef is teruggekeerd dat we geen one-issuepartij mogen worden. We zijn niet alleen verkozen op basis van het communautaire (..) Dat besef is gelukkig in december teruggekeerd” (De Standaard, 05.01.2008).
Maar moest er dan geen staatshervorming zijn, vooraleer het kartel in een regering ging stappen? U weet dat deze verkiezingsbelofte in de loop van vorig jaar al eens werd teruggedraaid: men zou genoegen nemen met ijzersterke garanties. Zelfs dat is nu niet meer nodig: “Er moet voor ons een perspectief zijn op staatshervorming, maar het is in mijn ogen best mogelijk dat die gesprekken nog niet helemaal afgerond zullen zijn”. Voel j’em?
Kersverse minister van Klimaat, Paul Magnette (PS) zet voor de Vlamingen graag nog eens de puntjes op de “i”. Zo laat hij De Morgen (05.01.2008) noteren: “Wij willen niet dat de interpersoonlijke solidariteit ter discussie wordt gesteld. Van een regionalisering van de fiscaliteit of de sociale zekerheid kan dus geen sprake zijn. En we zien ook geen heil in een splitsing van de arbeidsmarkt, want dan gaat het hele Belgische overlegmodel wankelen”.
Op de vraag van de journalist wat er dan wel overblijft als onderwerp van discussie, kan Magnette ook niets meer verzinnen; Of neen, toch wel, hij sluit het interview af met nog eens wild naar het Vlaams Belang te trappen: “Weet je, op heel veel vlakken zijn jullie opener, dynamischer en zelfs groener dan wij. Maar jullie hebben het Vlaams Belang”. Of lees: bijna hadden we jullie zelfs als gesprekspartner erkend, maar ja, jullie hebben het Vlaams Belang. Jammer.
Interessante interviews, waarbij elke Vlaming voor zichzelf de conclusie kan maken dat het noch met de noodregering noch met de échte regering iets wordt op het vlak van de staatshervorming. Niét met deze partijen. Ze geven het allemaal zelf toe. Nu reeds.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten