als de rook om je hoofd is verdwenen

Nu de mist rondom de nota Verhofstadt stilaan optrekt, kan men in de Vlaamse media onderbouwde commentaren lezen. Lezers kruipen bijvoorbeeld in hun pen en keuren bijvoorbeeld de federale kieskring in zeer scherpe bewoordingen af:
“Waarom moeten we BHV splitsen, Om eindelijk komaf te maken met het feit dat Franstalige partijen tot diep in Vlaams-Brabant stemmen kunnen ronselen, wat allerminst bijdraagt tot hun (wil tot) integratie in Vlaanderen. Nu wil Verhofstadt dat uitbreiden tot heel Vlaanderen via een federale kieskring. Zo kan Maingain binnenkort met levensgrote affiches in Knokke, Gent en Antwerpen kiezers lokken. Onbegrijpelijk dat dat zelfs maar overwogen wordt.”

Een andere lezer: “Waarom hebben wij zo geijverd voor de splitsing van BHV? Als één Vlaamse partij dit laat gebeuren, is die Vlaanderen onwaardig. Vreemdelingen moeten zich aanpassen, maar Franstaligen ook!”. Of verder: “De nota van Verhofstadt met zijn persoonlijke voorstellen voor een staatshervorming zijn een blamage voor de meerderheid van de Vlaamse kiezers (…) Alle voorstellen van Verhofstadt zijn een weerspiegeling van zijn beleid van de voorbije acht jaar, waarin hij het nooit echt voor Vlaanderen heeft opgenomen”.

Ook grondwetspecialist prof. Em. Robert Senelle loopt niet warm: “Als Vlaanderen bijvoorbeeld voor de vennootschapsbelasting onder voogdij wordt gezet van de federale overheid, komen er vroeg of laat toch conflicten van. Je bent ofwel 100% bevoegd, ofwel niet”. Peter De Roover, politiek secretaris van de Vlaamse Volksbeweging (een van de belangrijkste lobby’s in het Vlaams-nationale kamp), is scherper, als hij schrijft dat “in de nota Verhofstadt de federatie weer het uitgangspunt wordt. Een grondige staatshervorming is nodig. Maar beter geen dan wat hier op tafel ligt. Laat het Vlaams kartel dan de eer aan zichzelf houden en voor de oppositie kiezen. Voor een fatsoenlijke politicus is de keuze tussen eervol woord houden en tot elke prijs deelnemen aan de macht gemakkelijk”. Met andere woorden: de nota Verhofstadt draaien de verkiezingsbeloften van het Vlaams kartel gewoon om.

Tenslotte vat Jan Van de Casteele, hoofdredacteur van Doorbraak, in een samengebalde bijdrage de punten van kritiek op. Dit gaat van kritiek op het compleet afsluiten van de weg naar een verregaand confederalisme of van Vlaamse staatshervorming, tot het onbespreekbaar maken van het meest essentiële dossier, dat van de inefficiënte en blijkbaar onbeperkte geldstromen van Vlaanderen naar Wallonië. De federale overheid schuift de Vlaamse overheid opzij met interventies inzake het Vlaams standpunt over het minderhedenverdrag, schoolinspectie, bibliotheken enzovoort in de Vlaamse faciliteitengemeenten. Verhofstadt vraagt dat gewesten en gemeenschappen bijdragen in de betaling van interesten en aflossen van de openbare schuld van de federale overheid. Vlaams geld dus voor de Belgische put, “of…wie goed boert, of zuinig was, springe bij”, aldus Van de Casteele. En tenslotte: Er komt geen onverwijlde en rechtlijnige splitsing van BHV en als er een komt, moet Vlaanderen nieuwe faciliteiten toestaan. “Brussels” stemrecht voor Franstaligen in de faciliteitengemeenten.
Mocht u nog twijfelen, beste lezer: dit is een slechte nota!