plat, platter, platst

Het ziet er steeds minder gunstig uit voor de splitsing van B-H-V. Gisteren bleek de Raad van State niet klaar met haar advies, waarop de commissievoorzitter Pieter De Crem (ook gekend als De Rem, niet toevallig CD&V) de bijeenkomst annuleerde – zeer tot genoegen van de Franstaligen, die elk uitstel begroeten.

Dit is allang niet meer ernstig te noemen en het Vlaams Belang reageerde – meer dan terecht, meen ik – met een persmededeling waarin een en ander scherp op de korrel werd genomen. Wij citeren: “Een commissievoorzitter kan volgens het reglement niet zomaar – dan nog twee uur voor de aanvang – de verdere bespreking afgelasten: de Kamerleden hadden minstens het recht moeten krijgen de vorige week ingediende amendementen te bespreken en de agenda van volgende week vast te leggen. Dit neigt naar Cremlin-praktijken, zoals die misschien getolereerd worden in Aalter, maar volstrekt onaanvaardbaar zijn in de Kamer.
De vraag van het Vlaams Belang tijdens de Conferentie van deze ochtend, om dan minstens een vergaderdag te voorzien eind volgende week – ogenblik waarop het RvS-advies binnenloopt - werd weggewuifd. Van vertragingsmanoeuvres gesproken.

Duidelijk is in elk geval dat CD&V lijnrecht ingaat tegen de dringende eis van hun eigen burgemeesters om vandaag het Parlement zijn werk te laten doen. Alles wijst er op dat de wetsvoorstellen een begrafenis eerste klas wacht.
Wél moet worden vastgesteld dat CD&V hiermee het scenario van Bart De Wever in ‘De Zevende Dag’ helemaal ten uitvoer legt. Vraag is hoelang de achterban van CD&V en N-VA dit soort kuiperijen blijft slikken”.


Het scenario, waarin mogelijks ook N-VA gevangen zit, komt steeds duidelijker in zicht: de ganse regeringsvoorbereiding is achter de rug, en “dat gaan we toch niet op de helling zetten voor de niet-splitsing van B-H-V zeker”. Een – anonieme - CD&V’er zegt het in De Morgen (18.10.2007) zo: “Natuurlijk moeten er nog stappen vooruit worden gezet, maar we kunnen niet alles opnieuw van voren af aan beginnen te herschrijven”. Het zal dan ook niet verbazen dat we in dezelfde krant vernemen dat “Van Rompuy niet verborg dat er volgens hem niet meer geweldig veel communautaire vooruitgang in zit”.

Ondertussen oefenen de Franstaligen zich opnieuw in 'federale loyaliteit'. Zo riep Maingain alle Franstalige mandatarissen in de Vlaamse Rand rond Brussel op voortaan alleen nog Frans te spreken op de gemeenteraden. Is dit anti-Vlaamse gedrag meer dan verwerpelijk, dan moeten we echter nog méér de Vlaamse lamlendigheid aanklagen die dit alles maar laat gebeuren. Waarom blazen de zogenaamde Vlaamse meerderheidspartijen de federale onderhandelingen gewoon niet af tot het communautaire luik, het ganse communautaire luik mee opgenomen is in het regeringsakkoord? Wat houdt er hen in ’s hemelsnaam tegen? Toch niet deze Franstaligen?