plat op de buik of broek op de enkels

Volgens de media is Bart De Wever onterecht tot aangeschoten wild verklaard, want hij wordt door de ‘Bozen’ van het Vlaams Belang nu al voor verrader uitgemaakt omdat hij een prijs zou willen betalen voor de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde. En inderdaad, na het interview in De Zevende Dag vond onze partij het gepast om te reageren op de toegevingen van de N-VA-voorzitter.

In Metro (15.10.2007) verklaart Bart De Wever letterlijk: “Alleen een lepel suiker kan de Franstaligen de bittere pil van een splitsing doen slikken”. Dat dit als een Vlaamse toegeving wordt gelezen, kan toch ook intelligente Bart De Wever niet verbazen. Nog vorige week waren de Vlaams-Brabantse burgemeesters eendrachtig in hun verzet tégen een splitsing-met-een-prijs. Ook de N-VA-schepen Marc Demesmaeker sprak zich in dezelfde zin uit. En dan dit…

“Vlaanderen dient geen prijs te betalen voor de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde, maar in het globale regeerakkoord kan gerust een lepel suiker zitten om de zure smaak voor de Franstaligen te verzachten. Dat is echter niet meer dan wat zoetstof om een bittere pil gemakkelijker door te slikken. Het is zeker geen prijs”, aldus nog Bart De Wever (Het Laatste Nieuws, 15.10.2007). Bart moet vooral ophouden met zijn semantische spelletjes. Want het is voor iedereen duidelijk: CD&V had de bocht al genomen, en N-VA was bezig met de juiste bewoordingen te zoeken om de toegevingen te kaderen. Zo schrijft Metro (15.10.2007): “Ruimer moet de communautaire bocht van De Wever de weg bereiden naar een communautair regeerakkoord”.

Bart De Wever begaat trouwens nog een andere fout. Zo verklaart hij dat “als de onderhandelingen zouden mislukken, de splitsing kwaadschiks zal gebeuren. Dat beseffen de Franstaligen maar al te goed”. De Franstaligen beseffen alleen dat àlle Vlaamse meerderheidspartijen bereid zijn tot toegevingen. Hoe kunnen onderhandelingen nu nog mislukken, als je op voorhand al aankondigt dat je bereid bent “een lepel suiker” aan de bittere pil toe te voegen? Wie dat maar al te goed begrepen hebben, zijn de Franstalige socialisten, die gisteren felle kritiek uitten “op de Franstalige toegevingen aan de Vlaamse partijen in het formatieberaad”. Welke toegevingen?

Ziet u ook het cynische van deze typisch Belgische situatie? Strikt politiek gezien moeten de Vlamingen voor de splitsing geen prijs betalen, en toch vindt de N-VA – juist N-VA – het nodig om aan te kondigen dat ze bereid zijn “een lepel suiker” toe te voegen. En ondertussen hernieuwt de PS haar eis om in het kader van een betere samenwerking tussen Brussel en Wallonië het Brussels grondgebied uit te breiden.

Bart De Wever gaat inderdaad plat op de buik. Of zijn broek zakt inderdaad op de enkels. Semantische spelletjes zijn niet aan ons besteed, wij nemen alleen nota van de toegevingen.