POLITIEKE COLUMN:

Wegens beëindiging van mijn politiek mandaat wordt deze blog niet langer bijgewerkt.
Oudere bijdragen blijven online staan.





donderdag 25 oktober 2007

federale loyaliteit

Van alle Franstalige ministers en politici gaat ontslagnemend minister van Financiën Didier Reynders (MR) door voor een van de vriendelijkste. Vlamingen vinden hem meestal sympathiek: hij komt correct over, doet zijn best om Nederlands te spreken en laat zich in de jongste – zéér moeizame – communautaire onderhandelingen als enige Franstalige politicus opmerken met voor Franstaligen soms gewaagde voorstellen.

Op het eerste gezicht wel te verstaan, want vergis u vooral niet, geachte lezer. Ook, en misschien vooràl Didier Reynders is uit op nog meer macht voor de Franstaligen. Neem nu zijn voorstel om B-H-V te splitsen, waarbij hij bijvoorbeeld de Franstalige eis om het Brussels territorium uit te breiden, wil laten vallen. Daartegenover wil hij één grote federale kieskring, zodat de faciliteiten de facto over gans België uitgebreid worden.

In De Standaard (23.10.2007) kan men bijvoorbeeld lezen dat hij in zijn eigen departement de taalwet feestelijk aan de laars lapt en er in de tweede ambtsperiode van paars in geslaagd is het aantal Franstalige benoemingen nog op te drijven.

Tijdens de eerste ambtsperiode van paars werden 55% van de aanwervingen bij Financiën toegewezen aan de Franstaligen, terwijl ze eigenlijk volgens de taalwet recht hebben op niet meer dan 41% van de benoemingen.

Tijdens de tweede ambtsperiode heeft Reynders het zo mogelijk nog bruiner gebakken. 59% van de benoemingen gingen naar Franstaligen, de boerkes van Vlamingen moesten genoegen nemen met 41%. De krant weet er verder bij te vermelden dat “de grootste scheeftrekking in het belangrijke aanwervingsniveau B zit. 66,6% van de 607 jobs gaat naar Franstaligen, twee jobs op de drie”.

Een woordvoerder van de Vlaamse christelijke vakbond is het beu: “Wij hebben elke keer opnieuw op de scheeftrekking gewezen. Ze is niet verminderd, maar maand na maand groter geworden”. Misschien moet deze woordvoerder eens langs gaan bij de grote bazen van de vakbond: zij zijn het toch die perse solidair willen blijven en tegen élk splitsingsvoorstel de waarschuwende vinger opsteken?

Reynders, de Vlamingenvriend? Vergeet het maar.

Geen opmerkingen: