België blijft nochtans steeds uitpakken met één troef – buiten dan de ‘puike resultaten’ van de Rode Duivels, en daarnaast het Koningshuis als ‘cement’ van de ‘eenheid onder de Belgen – met de kwaliteit van ons onderwijs. Nochtans lijken ook hier de resultaten van allerlei internationale studies in de richting te wijzen van kwaliteitsverlies. Eén van de redenen van het verlies van onze hoge cijfers in allerlei internationale onderwijslijstjes moet zeker worden gezocht in het eindeloos experimenteren met onderwijssystemen. Wie geraakt daar nog uit wijs? Welke leraar heeft geen bedenkingen bij alles wat de overheid meestal jaarlijks aan vernieuwingen op zijn (of haar) bord smijt? En nu is er dus nog het hersenspinsel van minister Pascal Smet.
De klassieke opdeling ASO (algemeen onderwijs), BSO (beroeps), TSO (technisch) en KSO (kunstonderwijs) moet verdwijnen. Althans, dat stelt Onderwijsminister Pascal Smet (SP.a) voor in een nieuwe hervormingsnota. Smet wil één gemeenschappelijk eerste jaar, waarna jongeren pas vanaf het tweede jaar (geleidelijk aan) moeten kiezen.
Het Vlaams Belang heeft problemen met de manier waarop Smet met grote plannen uitpakt, terwijl de oriëntatienota reeds meer dan een jaar in voorbereiding is. Vorig jaar werd reeds gevraagd naar de timing van het parlementair debat over deze ingrijpende veranderingen, maar Smet heeft met zijn aankondigingspolitiek in de media duidelijk de stiel geleerd bij voormalig minister Vandenbroucke. Het Vlaams Belang had, bij monde van Gerda Van Steenberge, An Michiels en Kathleen Martens, een aantal inhoudelijke bezwaren. Onze partij vindt een gemeenschappelijk eerste jaar geen goed idee, maar pleit voor een betere begeleiding van de studiekeuze in het basisonderwijs, en vooral in het zesde leerjaar. De vrees is ook niet ongegrond dat een gemeenschappelijk jaar voor alle jongeren een nivellering van het onderwijs naar beneden zal betekenen. Dat jongeren een definitieve keuze dienen te maken wanneer ze zich in de moeilijke puberteitsjaren bevinden, is geen goede zaak. Bovendien wil minister Smet de afschaffing van de klassieke opdeling, maar hij voorziet vervolgens in domeinen die perfect overeenkomen met de huidige opdeling. Tot slot dient de vraag te worden gesteld wat de leraren, die de jongste jaren om de oren werden geslagen met hervormingen allerhande, zélf van het nieuwe hervormingsplan vinden.
Als internationale studies ons één ding zouden moeten leren, dan wel dat kwaliteitsonderwijs en differentiering het goed doen, wat bepaalde overheden, met een zwak voor nivellering, ook mogen beweren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten